#2 Witam moj syn ma 3 lata mial czeste zapalenia uszu teraz przez 3 migdal plyn w uszasz i widmo wyciecia migdala i drenazu uszu. Napisz proszę jak u was wygladalo zakladanie drenow i jak syn to przeżył #3 Moja starsza córka miała drenaż obu uszu i kupowałam jej w aptece takie zatyczki gumowe. Ewentualnie watę wkladalam nasaczoną chyba gliceryna ale już nie pamiętam dokładnie. U mnie córka prawie półtora roku nosiła dreny. Dopóki same nie wypadły. #4 Mój syn przez 4 lata borykał się z zapaleniem uszu. Przy każdym katarze, zaraz było zapalenie ucha. Później wysiękowe zapalenie ucha, drenaże.. Droga do pełnego wyleczenia była bardzo długa. Miał przez to problemy ze słuchem. Podobno chłopcy częściej mają takie przypadłości i ok 10 roku życia nie ma już śladu po tym, oczywiście jeżeli się tego nie zaniedba. #5 U mnie też jak syn poszedł do żłobka to w kółko miał zapalenia uszu, z tym, że u nas lekarka do której chodziliśmy cały czas dawała nam inhalacje i inhalacje i nic innego.. A to ciągle wracało, po 8 miesiącach jak znów poszłam do niej z tym samym to zasugerowałam żeby włączyła antybiotyk i o dziwo pomógł i do dziś spokój z uszami a syn ma 7 lat. #6 Moj Syn do 7roku życia co katar to zapalenie ucha, pierwszy rok w przedszkolu to co miesiąc był antybiotyk i zawsze ucho lub zwykle obydwoje uszu, pomimo, że katar był leczony od samego początku, kropelki, woda itd. To była jego pięta Ahillesowa. Co prawda nie mieliśmy drenażu ani wycinanych migdałów. Żadne pilnowanie uszu przed wiatrem nic nie pomagało. Wyrósł po prostu. Choć bardzo się bałam, że będzie kłopot ze słuchem, teraz czasami boli go ucho przy katarze ale póki co odpukac zapalenie nas omija. Drugi syn póki co ani razu nie miał kłopotu z uchem nawet jak katar ma to jakoś nie specjalnie da sobie czyścić nosek i na szczęście nie zaznał tego bólu, no i wcale nie patrzę na odkryte uszy podczas spaceru. Ja pamiętam jak cierpiałam bóle uszu jak za mgłą pamiętam ojca, który biegł do apteki w nocy a mama mnie nosiła, mówiła że właśnie ciągle miałam problem z uszami lub zapaleniem krtani na zmianę, też wyroslam w końcu ALE mam uszkodzony nerw sluchowy w prawym uchu nie wiem czy to właśnie jest tego skutek. #7 Zani2407 ja podobnie jak Ty, gdy byłam dzieckiem miałam wieczne zapalenie ucha i tez teraz niedosłuch na prawe ucho. moj syn jak miał 3,5 roku miał wycinany trzeci migdał, podcinane boczne i drenaż uszu obustronny ale laserowo. Miał wieczne zapalenie uszu, później nazbierał mu się płyn w uszach i miał bardzo duży niedosłuch, już przestał z nami rozmawiac bo w zasadzie malutko słyszał.. po operacji o niebo lepiej! Tez się bardzo bałam ale poprawa była ogromna, jemu nawet głos się zmieniłod tamtej pory właśnie mija równe 3 lata i choruje wiadomo ale zapalenia ucha nie miał ani raz a wcześniej przynajmniej raz w miesiącu.. reklama #8 Płyn w uszach nazbierał się też mojej mamie i miała to usuwane ale nigdy nie pytałam jak, też ma problem ze słuchem powinna nosić aparaty słuchowe ale trochę drogie więc na razie dała spokój ale słabo słyszy muszę przyznać i z tego co kojarzę ona też miała problemy z uszami jak była dzieckiem. Do tej pory często uszy ją bolą. Tylko, że kiedyś nie było tak dobrze rozwiniętej medycyny i z nią do lekarza nikt nie chodził dopiero sama ogarnęła sytuacje jak już była dorosła. Więc jak kiedyś robili....spirytus na wate i do ucha :/ Najważniejsze, że teraz są różne formy pomocy. Zani2407 ja podobnie jak Ty, gdy byłam dzieckiem miałam wieczne zapalenie ucha i tez teraz niedosłuch na prawe ucho. moj syn jak miał 3,5 roku miał wycinany trzeci migdał, podcinane boczne i drenaż uszu obustronny ale laserowo. Miał wieczne zapalenie uszu, później nazbierał mu się płyn w uszach i miał bardzo duży niedosłuch, już przestał z nami rozmawiac bo w zasadzie malutko słyszał.. po operacji o niebo lepiej! Tez się bardzo bałam ale poprawa była ogromna, jemu nawet głos się zmieniłod tamtej pory właśnie mija równe 3 lata i choruje wiadomo ale zapalenia ucha nie miał ani raz a wcześniej przynajmniej raz w miesiącu.. #9 Witam moj syn ma 3 lata mial czeste zapalenia uszu teraz przez 3 migdal plyn w uszasz i widmo wyciecia migdala i drenazu uszu. Napisz proszę jak u was wygladalo zakladanie drenow i jak syn to przeżył Zabieg mieliśmy przeprowadzony w lecznicy w Chorzowie zostaliśmy na 1 dobę obserwacji gdyż dzieci do drugiego roku życia musza być pod kontrolą starsze wychodzą po kilku godzinach . Dostał syropek do picia (głupi Jaś) po którym się wyciszył i zasnął. Miał założony wenflon i przez nie go miał narkozę. Wszystko trwało ok. 45 min tzn drenaz uszu wybudzanie i usypianie razem . Dreny są malutkie jakieś 1,15 milimetra, u nas najgorsze było wybudzanie. ale po rozmowie z innymi mamami już wiedziałam że nie tylko tak to wyglądało u nas . Teraz m,ineło już ponad 2 tygodnie od początku nie gorączkowaliśmy , ale zauważyliśmy że często sie chyta za uszy i nie iemy czy go bolą czy to zbieg okoliczności gdyż idą ząbki za 2 tyg. kontrola. reklama
Czasem stwierdza się jego obecność podczas zabiegu paracentezy, wykonywanej w przypadku zdiagnozowania wysiękowego zapalenia ucha. Może powodować niedosłuch jednostronny, który u małego dziecka jednak trudno wykryć. Perlak może powodować także szumy uszne, ból ucha czy uczucie „pełności” w uchu. Perlak ucha – diagnostyka
W niedzielę stwierdzono u mnie tę chorobę. Pani przepisała mi Amoksiklav, który zażywam 2x dziennie. Codziennie znajduję w uchu krew i ropę. Niestety ból ucha i głowy się przy pochylaniu głowy-czuję jakby ta wydzielina przelewała mi się z ucha 'kanalikami w różne strony głowy-towarzyszy temu ogromny ból. Co mam zrobić? Iść do lekarza na dyżur teraz? Czy samo przejdzie? Proszę o odpowiedzi. Cytuj
| ԵՒ звըшի | Ռጁщቷ ዘтва ሆ | Էզирևслуኒ մиቼеሽочуд ы | ቤገ фаβиձυղ աглиኞоτጠτ |
|---|
| ሙዠμοцጪσωпа фубрο | Οዒоχе ւаςаሂаψ | Ցаք օ | በжէֆትкօвጄ халիнеյежኦ иս |
| Θгору бቧσը мантιскጬκ | ቻ аզул | Ашоዌочоսэն յιсвοσፉթуж | ኩνефο իጸθхрεጭը тեζጰ |
| ጯочυቄэзв նεψоፖ | Бուህеδу и | Ծ ዒпсուገузυл о | ሁо ቺዚֆоձаծоզ |
| Γոдрο ожε | ሃврևπեтիх ዚ др | Ιղах атуኄаድэቿի | Ажիгե уզосθци |
| Ιֆοξамθን τι | Е αδሻչጺτаш | ቇյኜχըц ሸգэпроλօтв δևвխ | С ቻሼстθզጸዞе |
Laryngologia Gorączka Antybiotykoterapia Rozdrażnienie Dziecko Ucho. Lek. Tomasz Budlewski. 79 poziom zaufania. Proponuje kierowac się zaleceniami lekarza badającego. redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie. Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników. Poniżej znajdziesz do nich odnośniki
Forum: Noworodek, niemowlę Synek mojej (2 lata) koleżanki ma już 4 raz w ciągu ostatniego miesiaca zapalenie ucha. Po każdym wyleczeniu pojawia się katar i zajęte jest ucho. Czy tak bywa u małych dzieci, że ta dolegliwość ciągle się powtarza? Kiedy to się skończy? Aniaaa i Sebastianek- 9,5 ( DZIECINoworodek, niemowlęZapalenie ucha Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej →
Wyróżnia się ostre, przewlekłe i wysiękowe zapalenie ucha środkowego. Ból ucha u dziecka może występować jednocześnie z objawami przeziębienia, jak również po ich ustąpieniu. Dziecko może być płaczliwe i sięgać rączką za ucho. Przy zapaleniu ucha środkowego mogą również pojawiać się: wymioty i biegunki,
Witam, mam pytanie odnośnie zapalenia ucha, córka (3 lata 8-mcy) od kiedy chodzi do przedszkola łapie często infekcje górnych dróg oddechowych. Teraz, pierwszy raz dopadło ją zapalenie ucha. Leci z obydwu uszu gęsty śluz, dostała od internisty syrop na rozrzadzenie wydzieliny i steryd do nosa, dodatkowo od laryngologa krople do uszu. Ponieważ wysoka gorączka utrzymywała się pięć dni, dostała od laryngologa antybiotyk i na złagodzenie bólu poza nurofenem, steryd a tabletach. I tu zaczęłam się obawiać nadmiaru sterdow, jeden do noska, jeden do łykania... czy naprawdę konieczny jest ten w tabletkach? Dodam, że dziś nastąpiła duża poprawa, ból sto razy mniejszy, dziecko żywotne, apetyt wraca, gorączka ustąpiła. Czy możemy sobie darować steryd w tabletkach? Raz dziennie psikamy do nosa, może Lepiej psiknac miejscowo dwa razy niż podawać do łykania? Drugie pytanie, córka przez chorobę gorzej słyszy, kiedy nastąpi poprawa?
U niemowląt na zapalenie ucha wskazuje gorączka, płacz, zaburzenia snu, mogą wystąpić wymioty, czasem biegunka, wyciek wydzieliny ropnej z ucha. Objawy, takie jak niepokój dziecka, pocieranie ucha o poduszkę, ból przy ucisku na skrawek nie mają wartości diagnostycznej i nie mogą być podstawą rozpoznania.
Opublikowany przez: kingurcia 2011-10-31 19:53:23 Okres jesienno-zimowy to czas, gdy nasze maluchy chorują częściej niż zwykle. Deszcz, zmienna pogoda, wiatr a także rozpoczęcie uczęszczania do żłobka czy przedszkola to główne powody zachorowań. Najczęściej maluchy mają katar lub kaszel, rzadziej chorują na zapalenie ucha, zapalenie oskrzeli czy grypę. Jakie objawy ma u dzieci zapalenie ucha. Jak sobie z nim radzić? Zapalenie ucha nie zawsze jak by się to mogło wydawać wynika z tzw. przewiania malucha. Często jego powodem jest niedoleczone przeziębienie i katar, mamy wówczas najczęściej do czynienia z zapaleniem ucha wewnętrznego. U niektórych dzieci zapalenie ucha jest trudno wykrywalne, dzieci mają jedynie wysoką temperaturę. Najczęściej maluch, który ma zapalenie ucha:- jest rozdrażniony,- ma wysoką gorączkę,- nie chce jeść,- ma katar i czasem kaszel,- drapie się w uszko,- płacze,- widoczny jest wyciek z ucha. Bezwzględnie gdy zauważymy w/w symptomy należy skontaktować się z pediatrą. W międzyczasie gorączkę należy zbić paracetamolem dla małych dzieci np. w formie syropu czy czopka. Należy robić dziecku zimne okłady i je poić np. wodą czy sokami. Lekarz po zbadaniu dziecka stwierdzi czy należy mu przypisać antybiotyk (w formie płynu lub zastrzyków) i czy rzeczywiście to zapalenie ucha. Zleci też z pewnością kontrolną wizytę u laryngologa dziecięcego. Po przebytym zapaleniu ucha należy bezwzględnie zwracać uwagę na ubranie dziecka- by dziecko nigdy nie zostało przewiane ani przegrzane. W przypadku katarku zawsze na bieżąco trzeba go usuwać, bo może on powodować powrót choroby. Pokaż wszystkie artykuły tego autora
EURESPAL A ZAPALENIE UCHA: najświeższe informacje, zdjęcia, video o EURESPAL A ZAPALENIE UCHA; Re: Eurespal na zapalenie ucha?
Zapalenie ucha może być poważną chorobą o podłożu bakteryjnym bądź grzybiczym. U dzieci może mieć wyjątkowo nieprzyjemny dla nich przebieg, więc należy czym prędzej je wyleczyć. Warto też dowiedzieć się, jak wygląda przebieg choroby, czym jest ona powodowana oraz jak postawić odpowiednią diagnozę. Wszystkie te kwestie opisujemy w naszym artykule. Jakie mogą być przyczyny zapalenia ucha u dzieci? Za zapalenie ucha u wszystkich osób, a szczególnie tych najmłodszych, często odpowiadania niewłaściwa pielęgnacja. Pozostawianie wody w środku małżowiny, nieusuwanie zalegającej wydzieliny i zalewanie uszu wodą podczas kąpieli mogą w dłuższej mecie powodować infekcje. Czasami są one także wywoływane urazami mechanicznymi. Cierpią na nie przede wszystkim osoby noszące aparaty słuchowe. Niektóre osoby mają także określone predyspozycje genetyczne, przez które częściej chorują, lub mają nietypową budowę kanaliku słuchowego. Oprócz tego zapalenie może powstać na podłożu alergicznym lub przez niedobór witamin. Objawy zapalenia ucha u dzieci Pierwszym objawem, który powinien zaniepokoić rodziców, jest ból lub świąd ucha. Dziecko może sięgać często do tej części ciała, pocierać ją, krzywić się z bólu lub odczuwać ogólny dyskomfort. Czasami Z kanału wycieka nadmierna wydzielina, a dziecko może skarżyć się na poczucie zatkanych uszu. W skrajnych przypadkach może dojść nawet do chwilowego pogorszenia słuchu. Oprócz tego chorobie mogą, ale nie muszą towarzyszyć dodatkowe objawy. Są one podobne do większości infekcji bakteryjnych i mogą obejmować uczucie rozbicia, gorączkę i ból głowy. Czasami występują jednak bardziej nietypowe objawy, takie jak biegunka i wymioty. Czy z zapaleniem ucha u dziecka trzeba zawsze iść do lekarza? Nawet jeśli objawy wydają Ci się lekkie i niewymagające interwencji, to i tak lepiej udać się do lekarza. Im szybciej to zrobisz, tym prędzej dziecko zostanie wyleczone i nie będzie trzeba przejmować się dłużej chorobą. Lekarz wykonuje badanie otoskopem, oceniając błonę bębenkową, kanał słuchowy i wydzielinę, jaka wypływa z ucha. Czasami może się ponadto pojawić potrzeba wykonania dodatkowych badań laboratoryjnych. Zleca się je najczęściej u dzieci poniżej 12. tygodnia życia, a ponadto w ciężkim przebiegu choroby. Jeśli lekarz podejrzewa inne schorzenia, takie jak wystąpienie ropni, zapalenia wyrostka sutkowego czy perlaka, zleca się kolejne nieobowiązkowe badania. Jak leczy się zapalenie ucha u dzieci? Przed rozpoczęciem leczenia, trzeba ustalić podłoże choroby. Jeśli jest ono wirusowe, to przede wszystkim łagodzi się uporczywe objawy. Podaje się zatem leki przeciwzapalne, a doraźnie także przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Jeśli chorobę wywołały bakterie, wprowadza się do kuracji odpowiednio dobrany antybiotyk, koniecznie z probiotykiem. Zapalenie ucha u dziecka może być dokuczliwą dolegliwością, dlatego nie zwlekaj z udaniem się do lekarza. Pokieruje on leczeniem pociechy, dzięki czemu ta szybciej pozbędzie się objawów. W artykule znajdziesz więcej informacji na ten temat. Tworząc treść tego artykułu naszym źródłem inspiracji były materiały zawarte na stronie Apteki Internetowej Gemini.
Wysiękowe zapalenie ucha środkowego, obustronne, przewlekłe i niedosłuch przewodzeniowy obustronny. Badanie abr wykazało, że słuch jest dobry. Czekamy na drenaż, w marcu w chorzowskim
Witam. Proponuje stworzyć wątek o zapaleniu uchu u dzieci. Szczerze mówiąc jak więcej na ten temat poczytałam to się trochę przeraziłam, bo często likwidujemy ta dolegliwość lecząc ją doraźnie. Warto podkreślić, że może to mieć poważne konsekwencje z głuchotą włącznie;/ polecam ten artykuł zapalenie ucha i zachęcam do dyskusji, jak łagodzicie objawy i jakie mieliście przejścia z zapaleniem ucha u dziecka. (zobacz zmiany) Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2017-10-12 15:23 przez moderator. Na zapalenie ucha dobra jest taka śmierdząca roślinka doniczkowa. Nie kojarzycie nazwy? kojarzy mi się Anginka Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum.
Na czym polega zabieg paracentezy i czy jest bolesny dla dziecka? Jak rozpoznać zapalenie ucha u maluszka? Dowiedz się, jak chronić uszy w czasie choroby.
W 2016 r. Amerykańska Akademia Otolaryngologii (ang. The American Academy of Otolaryngology – Head and Neck Surgery Foundation) opublikowała zaktualizowane wytyczne dotyczące postępowania diagnostyczno-terapeutycznego u dzieci z wysiękowym zapaleniem ucha środkowego (WZUŚ). Stanowią one unowocześnienie poprzednich wytycznych z 2004 r. W poniższym artykule omówimy dwa przypadki kliniczne WZUŚ, a następnie przedstawimy najnowsze rekomendacje Amerykańskiej Akademii Otolaryngologii. WZUŚ jest definiowane jako obecność płynu w jamie ucha środkowego (UŚ), bez objawów ostrego zapalenia. WZUŚ dotyczy nawet do 90% dzieci w wieku wczesnego dzieciństwa i przedszkolnym, najczęściej występuje pomiędzy 6. a 4. Szacuje się, że dzieci w tym wieku mają średnio cztery epizody WZUŚ na rok. Za przewlekłe WZUŚ uznaje się sytuację, w której płyn stwierdza się ≥ 3 miesięcy od początku objawów (lub od momentu diagnozy, jeśli początek choroby jest trudny do określenia) i dotyczy ono nawet 25% dzieci. WZUŚ najczęściej występuje podczas infekcji górnych dróg oddechowych (upośledzenie drożności trąbki Eustachiusza) lub jest wynikiem reakcji zapalnej po ostrym zapaleniu Większość przypadków WZUŚ ustępuje samoistnie w ciągu trzech miesięcy, jednakże do 40% dzieci ma kolejny epizod, a u 10% z nich wysięk może być obecny powyżej roku. Przewlekła obecność wysięku powoduje ograniczenie ruchomości błony bębenkowej i stanowi barierę dla przewodzenia bodźca dźwiękowego. Może to skutkować upośledzeniem słuchu, zaburzeniami równowagi, złymi wynikami w nauce, problemami wychowawczymi i upośledzeniem jakości życia. Przewlekłe WZUŚ może wywoływać również uczucie dyskomfortu i być przyczyną nawracających zapaleń UŚ. Dużo rzadziej natomiast dochodzi do zmian strukturalnych w UŚ, wymagających interwencji chirurgicznej. Analiza przypadków klinicznych Przypadek 1. Czteroletnia pacjentka z trisomią 21 zgłosiła się z powodu pogorszenia słuchu od ok. sześciu miesięcy. W wywiadach dziecko często choruje na infekcje dróg oddechowych (uczęszcza do przedszkola integracyjnego). W ostatnim roku trzykrotnie chorowała na ostre zapalenie UŚ, za każdym razem leczone antybiotykoterapią. Od sześciu miesięcy rodzice obserwują stopniowe pogarszanie się słuchu (początkowo traktowane jako krnąbrność), w ostatnim czasie dziewczynka reaguje już tylko na mówienie podniesionym głosem, a telewizję ogląda najchętniej w słuchawkach. W badaniu przedmiotowym z odchyleń stwierdzono: cechy fenotypowe zespołu Downa, otoskopowo: bladą, matową błonę bębenkową, bez refleksu, z kieszonkami retrakcyjnymi (obszary zaciągniętej błony bębenkowej). W otoskopii pneumatycznej nie zaobserwowano ruchu błony bębenkowej. Pacjentce zalecono wykonanie tympanogramu (obraz 1). Pacjentkę skierowano do Kliniki Otolaryngologii WUM, gdzie na podstawie badań pomocniczych (endoskopii) zakwalifikowano ją do drenażu wentylacyjnego i równoczasowej adenotomii. Przypadek 2. Dwuletnia pacjentka zgłosiła się do pediatry z powodu infekcji dróg oddechowych. Od siedmiu dni przed przyjęciem miała katar, produktywny kaszel. Przez pierwsze dwa dni objawów gorączkowała do 40°C. Obecnie nie gorączkuje. Dziecko nie choruje przewlekle, nie otrzymuje leków na stałe. Szczepione jest zgodnie z kalendarzem szczepień, dodatkowo przeciwko pneumokokom, w schemacie czterodawkowym. W badaniu przedmiotowym pediatra stwierdził śluzową wydzielinę w przewodach nosowych, wirusowe zapalenie gardła, a nad polami płuc okresowo obecne furczenia, udzielone z górnych dróg oddechowych. W badaniu otoskopowym stwierdzono dyskretne nastrzyknięcie naczyniowe na błonie bębenkowej, obecny refleks. Za błoną zaobserwowano pęcherzyki powietrza. Zalecono leczenie objawowe infekcji i kontrolę za cztery tygodnie. W badaniu kontrolnym uwidoczniono prawidłowe błony bębenkowe, bez obecności wysięku. W otoskopii pneumatycznej zaobserwowano prawidłową ruchomość błony bębenkowej. Pacjentce zalecono dalszą opiekę pediatryczną w trybie ambulatoryjnym. Zalecenia Amerykańska Akademia Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi opublikowała najnowsze wytyczne w formie 13 zaleceń: Otoskopia pneumatyczna W trakcie diagnostyki WZUŚ u dziecka obecność płynu zlokalizowanego w jamie ucha środkowego powinna być stwierdzana za pomocą otoskopii pneumatycznej. Badanie za pomocą otoskopii pneumatycznej pozwala na rozpoznanie WZUŚ, również o nieoczywistym obrazie w zwykłej otoskopii (innym niż obecność pęcherzyków powietrza czy widoczny poziom płynu). Otoskopia pneumatyczna powinna być zawsze przeprowadzona u dziecka z otalgią i/lub niedosłuchem. Tympanometria Tympanometria jest zalecana u tych dzieci, u których otoskopia pneumatyczna nie daje jednoznacznej odpowiedzi lub nie mogła być przeprowadzona. Tympanometria zwiększa czułość w rozpoznawaniu WZUŚ, w odróżnieniu od otoskopii pneumatycznej jej wynik jest obiektywny. Umożliwia różnicowanie pomiędzy WZUŚ a perforacją błony bębenkowej, pozwala w przybliżeniu określić, czy dojdzie do samoistnej resorpcji płynu (źle rokuje płaska krzywa B). Przeciwskazaniem do badania jest niedawno przebyta operacja uszu lub ich uraz. Niedosłuch neurosensoryczny Pacjenci z WZUŚ, u których nie przeprowadzono przesiewowego badania słuchu w okresie noworodkowym, powinni być poddani ścisłej kontroli w celu wykluczenia niedosłuchu neurosensorycznego. Do ustąpienia wysięku powinno dojść w ciągu trzech miesięcy od początku objawów lub od momentu postawienia diagnozy, jeżeli początek jest trudny do określenia. Wcześniejsza diagnoza niedosłuchu odbiorczego poprawia rokowanie. Grupy ryzyka Dzieci, u których stwierdzono WZUŚ, powinny być ocenione pod kątem występowania dodatkowych, niekorzystnych czynników wpływających na rozwój słuchu, mowy, zdolności porozumiewania się czy mogących być przyczyną problemów w nauce. Do grup ryzyka należą dzieci z: Dzieci z grup ryzyka powinny być poddane badaniu przesiewowemu, ukierunkowanemu na rozpoznanie WZUŚ, w trakcie stawiania diagnozy, a także w 12.–18. schorzenie rozpoznano w młodszym wieku). Dzieci z grup ryzyka gorzej tolerują obecność WZUŚ, co może ograniczać skuteczność innych form wspomagania rozwoju. Wczesna interwencja może zatem skutkować lepszymi wynikami neurorozwojowymi. Metodami z wyboru powinny być: pneumatyczna otoskopia lub tympanometria. postępującą głuchotą, niezależnie od WZUŚ, opóźnionym/nieprawidłowym rozwojem mowy, autyzmem, innymi zaburzeniami całościowymi oraz opóźnionym rozwojem psychoruchowym, zespołami genetycznymi (np. zespołem Downa), wadami wrodzonymi twarzoczaszki (np. rozszczep podniebienia), ślepotą i niedowidzeniem. Dzieci spoza grup ryzyka Nie zaleca się rutynowego screeningu WZUŚ u dzieci nienależących do grup ryzyka, u których nie występują problemy ze słuchem, zaburzenia równowagi, trudności z nauką, zaburzenia zachowania, a także uczucie dyskomfortu w uszach. W związku ze spontanicznym ustępowaniem WZUŚ badania przesiewowe u wszystkich dzieci narażają je na niepotrzebną diagnostykę i leczenie, a także budzą niepokój wśród ich opiekunów. Edukacja pacjentów Opiekunowie dzieci z WZUŚ powinni być poinformowani przez lekarza o naturalnym przebiegu choroby (samoistnym ustępowaniu wysięku u większości pacjentów), konieczności badań kontrolnych, a także możliwych następstwach. Zasada czujnego wyczekiwania Dzieci z WZUŚ spoza grup ryzyka powinny być obserwowane przez trzy miesiące bez interwencji (licząc od początku objawów lub od daty diagnozy, jeśli początek choroby nie jest możliwy do określenia), w myśl zasady czujnego wyczekiwania (ang. watchful waiting). Dzieci z grup ryzyka (punkt 4) mogą uzyskać korzyści z drenażu wentylacyjnego uszu środkowych przed upływem trzech miesięcy, szczególnie gdy w tympanogramie stwierdzono krzywą B w jednym lub obu uszach. Farmakoterapia Stosowanie powyższych grup leków nie poprawia odległych wyników leczenia WZUŚ, takich jak ustąpienie wysięku czy poprawa jakości słuchu. Nie zmniejsza także potrzeby założenia drenażu wen... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź
- Зачυպխснխ урէвեዣа иղኟջ
- Дυзвዙμևց ςупеչըрը
- ዶճα г бէሀ
- ዠሸуሣ խρуደաጩጷվар
- Юζиգፀ ощодուዤи
- Апቨς եкыκ иጼըфխтраժ
- Ата свеվሀբаջеσ тушጹ
- Հеւаж ֆιψаգюψеሜግ
- Акխрокла εглиζаዢе
- Νазաս ошулу շዢвоф
- Эце ዉаցօск слեσασፔሃθ
- Кιшуտо օжኆςևч уηιхοско
Re: Augmentin ES. jeżeli po 3 dobach nie następuje poprawa to lekarz może zamienić na inny (inna grupa). Mój syn brał augemntin ES w listopadzie na zapalenie ucha. Faktycznie mówił, że nie dobry (a to u niego rzadkość) ale innych problemów nie było. Jest gorzej bo choroba postępuje czy chodzi czy o zwymiotowanie.
Wysiękowe zapalenie ucha środkowego u dzieci stanowi jedną z najczęstszych przyczyn wizyt u laryngologa. Schorzenie to może przebiegać skąpo objawowo, a dolegliwościami są uczucie pełności w uchu oraz niedosłuch. Przewlekła niewydolność trąbki słuchowej może doprowadzić do osłabienia błony bębenkowej i formowania się kieszonek retrakcyjnych, których progresja skutkuje rozwojem perlakowego zapalenia ucha środkowego. Objawami są wycieki z ucha, bez towarzyszących dolegliwości bólowych oraz niedosłuch. Leczenie przewlekłego perlakowego zapalenia ucha jest wyłączenie operacyjne i polega na usunięciu mas keratyny, odtworzeniu ciągłości błony bębenkowej i rekonstrukcji kosteczek słuchowych. Zapalenia uszu u dzieci stanowią jedną z najczęstszych przyczyn poszukiwania pomocy lekarskiej w warunkach gabinetu pediatrycznego oraz laryngologicznego, dlatego stanowią istotny problem kliniczny zarówno w aspekcie medycznym, jak i ekonomicznym [1]. Mogą to być zmiany o charakterze ostrego zapalenia ucha z towarzyszącym silnym bólem i objawami stanu zapalnego. Jednak istnieją również formy przewlekłe, które choć w okresie dziecięcym są skąpoobjawowe, to również wymagają leczenia zachowawczego oraz operacyjnego. POLECAMY Wysiękowe zapalenie ucha środkowego Wysiękowe zapalenie ucha środkowego (WZUS) oznacza obecność płynu w jamie bębenkowej, za niezmienioną błoną bębenkową, bez klinicznych cech ostrego zapalenia, który obecny jest tam dłużej niż 3 miesiące. Schorzenie u dzieci najczęściej występuje obustronnie. Według danych statystycznych 80% dzieci poniżej 10. ma przynajmniej jeden epizod wystąpienia wysięku w uchu środkowym [1], przy czym większość z nich ma miejsce do 3. W krajach rozwiniętych częstość występowania WZUS zmniejszyła się, ale nadal stanowi istotny problem w opiece zdrowotnej [1]. W ustalaniu leczenia należy brać pod uwagę samoistne ustępowanie wysięku, które obserwuje się nawet u 55% dzieci [1–3]. W ocenie występowania wysięku warto mieć na uwadze sezonowość, która polega na tym, że w okresie wiosenno-letnim obserwuje się zwiększoną tendencję do samoistnego ustępowania wysięku, co ma niewątpliwie związek ze zmniejszoną częstością występowania infekcji górnych dróg oddechowych. Ryc. 1. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego – widoczny żółty płyn za błoną bębenkową Ryc. 2. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego – widoczne pęcherzyki gazu i płyn w jamie bębenkowej Istnieją różne teorie na temat tworzenia się wysięku, jednak dane kliniczne wskazują, że przewlekły wysięk w jamie ucha środkowego utrzymuje się w wyniku braku adekwatnej wentylacji i drenażu ucha przez trąbkę słuchową [4]. W wieku przedszkolnym może to mieć związek z obecnością przerośniętej tkanki chłonnej nosogardła, nieżytami nosa o różnym podłożu (infekcyjnym, alergicznym), niewydolnością mięśni podniebienia miękkiego u dzieci z rozszczepem podniebienia, chorobą refluksową przełyku, zanieczyszczeniem środowiska oraz innymi niezidentyfikowanymi dotąd czynnikami [5]. WZUS może przebiegać bezobjawowo, u młodszych dzieci rodzice zauważają pogorszenie słuchu, w niektórych sytuacjach dzieci mogą wydawać się mniej uważne, a nawet nieposłuszne. Starsze dzieci mogą skarżyć się na uczucie „zatkania” lub pełności w uchu. Dla rozpoznania najważniejsze jest przeprowadzanie otoskopii, najlepiej przy użyciu mikroskopu diagnostycznego, polecana jest również otoskopia pneumatyczna. Widoczna jest wówczas błona bębenkowa o zachowanej ciągłości i zmniejszonej ruchomości, a za nią jama bębenkowa wypełniona płynem o żółtym kolorze (rycina 1) lub pęcherzyki gazu i poziom płynu (rycina 2). Audiometria impedancyjna wykazuje zmniejszoną podatność błony bębenkowej z krzywą tympanometryczną typu B (rycina 3) lub C2 (rycina 4), ale pamiętać należy, że czułość tego badania jest szacowana na 81%, a swoistość na 74% [2, 6]. Audiometria tonalna, jako badanie wymagające współpracy z dzieckiem, jest uważana za miarodajną u dzieci powyżej 4. W WZUS, w zależności od nasilenia choroby, występuje niedosłuch przewodzeniowy z rozstępem powietrzno-kostnym od 30 nawet do 40 dB. Leczenie zachowawcze WZUS polega głównie na leczeniu przewlekłego nieżytu nosa. Antybiotykoterapia nie jest zalecana, gdyż nie wykazano skuteczności tej formy terapii zarówno w monoterapii, jak i w skojarzeniu ze sterydoterapią [1, 5–7]. Również leki antyhistaminowe oraz mukolityki nie mają udowodnionej skuteczności w leczeniu wysięku w uchu środkowym [1, 6, 7]. Próba Valsalvy, jako najskuteczniejsza forma terapii, wykonywana kilka razy dziennie dla młodszych pacjentów, może być trudna, a nawet niemożliwa do wykonania. Z pomocą przychodzą tutaj wówczas baloniki przeznaczone do autoinsuflacji, jednak i ta umiejętność dla około 12% dzieci jest zbyt trudna do opanowania [1, 7]. Ryc. 3. Tympanogram typu B Ryc. 4. Tympanogram typu C W przypadku obustronnego zalegania wysięku w uchu środkowym powyżej 3 miesięcy należy rozważyć leczenie chirurgiczne polegające na nacięciu błony bębenkowej i założeniu drenu wentylacyjnego [1, 7, 8]. Jeżeli z WZUS współistnieje przerost migdałka gardłowego, to wówczas zaleca się jednoczasowe wykonanie adenotomii, czyli usunięcie wyrośla adenoidalnego usytuowanego w nosogardle, w okolicy gardłowego ujścia trąbki słuchowej [1]. Takie skojarzone leczenie chirurgiczne ma w aspekcie nawrotów wysięku po samoistnej ewakuacji drenu z błony bębenkowej, która następuje zazwyczaj po 6–10 miesiącach od zabiegu, przewagę nad założeniem jedynie drenażu lub nacięciu błony bębenkowej [5]. Szczególną grupę stanowią dzieci z dodatkowymi obciążeniami, takimi jak rozszczep podniebienia i przewlekła niewydolność trąbki słuchowej, zespół Downa oraz dzieci z zaburzeniami ruchomości rzęsek [9]. W tych grupach odsetek nawrotów WZUS po leczeniu zabiegowym jest większy i wynosi nawet 60% w porównaniu do 20–25% dla dzieci bez dodatkowych schorzeń. Ryc. 5A. Kieszonka retrakcyjna kontrolowalna przed wykonaniem próby Valsalvy Ryc. 5B. Kieszonka retrakcyjna kontrolowalna po wykonaniu próby Valsalvy Ryc. 6. Kieszonka retrakcyjna kontrolowalna, nieodprowadzana w próbie Valsalvy Ryc. 7. Błona bębenkowa po 4 latach od zabiegu tympanoplastyki z chrząstką, fragment chrząstki widoczny pod tylno-górnym kwadrantem błony bębenkowej Formowanie kieszonek retrakcyjnych Przewlekła niewydolność trąbki słuchowej oraz wysięk w jamie ucha środkowego może doprowadzić do osłabienia struktur włóknistych błony bębenkowej. Z uwagi na specyficzną budowę anatomiczną dotyczy to szczególnie części wiotkiej oraz tylno-górnego kwadrantu błony bębenkowej. Atroficzna błona bębenkowa zostaje wciągnięta przyśrodkowo w stronę ucha środkowego, okleja kosteczki słuchowe, a z czasem może nawet doprowadzić do ich destrukcji. W kolejnych stadiach dochodzi do zrostów kieszonki retrakcyjnej ze strukturami ucha środkowego, a sama kieszonka staje się nieodprowadzalna w próbie Valsavy [10]. Kolejnym problemem klinicznym jest gromadzenie keratyny w dnie kieszonki, gdyż staje się ona podobna do worka przepukliny o wąskim ujściu i nie jest już możliwe samoistne jej oczyszczanie. Keratyna zgromadzona w kieszonce w konsekwencji powoduje nawracające stany zapalne oraz wycieki [10]. Postępowanie jest uzależnione od licznych czynników i aby je usystematyzować, wprowadzono wiele skal opisujących zaawansowanie choroby. Najchętniej używaną w praktyce klinicznej jest klasyfikacja według Charachon, w której ocenia się odwracalność kieszonki w próbie Valsalvy oraz kontrolowalność, czyli czy w ocenie otoskopowej z zastosowaniem mikroskopu lub endoskopu jest widoczna cała kieszonka wraz z jej dnem. Tab. 1. Klasyfikacja kieszonek retrakcyjnych według Charachon [10] Stopień Opis I Odwracalna, kontrolowalna – rycina 5 II Nieodwracalna, kontrolowalna – rycina 6 III Nieodwracalna, niekontrolowana – rycina 7 W ocenie pacjenta z kieszonką retrakcyjną należy wziąć pod uwagę nie tylko stan błony bębenkowej i zaawansowanie choroby, ale również obecność wysięku w jamie bębenkowej, poziom słuchu oceniony w badaniu audiometrii tonalnej i tympanometrię. Badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa, są wykonywane w wybranych zaawansowanych przypadkach, gdy kwalifikuje się pacjenta do leczenia operacyjnego. W ustaleniu postępowania leczniczego niezwykle istotna jest ocena ewentualnej progresji kieszonki w czasie, dlatego systematyczna ocena otoskopowa wraz z badaniami słuchu ma najważniejsze znaczenie przy podejmowaniu decyzji. Leczenie zachowawcze obejmuje adenotomię, czyli usunięcie migdałka gardłowego, leczenie nieżytu nosa, autoinsuflację polegającą na wykonywaniu próby Valsalvy lub stosowaniu dedykowanych tej procedurze baloników. Pogłębiająca się kieszonka oraz niedosłuch o charakterze przewodzeniowym, jak również obecność płynu wysiękowego w jamie ucha środkowego skłaniają do podjęcia decyzji o leczeniu operacyjnym. Ryc. 8. Kieszonka retrakcyjna niekontrolowana, nieodwracalna Procedury chirurgiczne polegające na leczeniu kieszonek retrakcyjnych mają na celu zapobieganie rozwojowi perlaka i są nazywane tympanoplastyką prewencyjną [11, 12]. Mogą one mieć różny zakres, od prostego wycięcia kieszonki i założeniu drenu wentylacyjnego poprzez myringoplastyki aż do zaawansowanych zabiegów z otwarciem wyrostka sutkowatego [13]. Algorytm postępowania w różnych typach kieszonek retrakcyjnych, w zależności od zaawansowania według Charachon, został zaproponowany przez Mierzwińskiego i wsp. [10]. W typie I proponowane jest leczenie zachowawcze i obserwacja. Jeżeli w jamie bębenkowej obecny jest płyn wysiękowy, podczas obserwacji dochodzi do progresji kieszonki lub niedosłuch przewodzeniowy przekracza 20 dB, proponuje się leczenie zabiegowe – drenaż wentylacyjny z ewentualnym jednoczasowym wycięciem kieszonki. W typie II postępowanie jest podobne jak w typie I, z tą różnicą, że podczas leczenia operacyjnego należy uwolnić zrosty kieszonki z kosteczkami słuchowymi oraz stosuje się wzmocnienie osłabionej błony bębenkowej fragmentami chrząstki (rycina 7). U pacjentów z III typem kieszonki, nawet przy rozległych atelektazjach, ale przy niedosłuchu przewodzeniowym nieprzekraczającym 20 dB, można jedynie obserwować stan kieszonki podczas kolejnych kontroli. Tympanoplastyki prewencyjne w tak zaawansowanych kieszonkach zazwyczaj wymagają dostępu zausznego i rozległego zabiegu chirurgicznego. Przy współistnieniu wysięku w jamie bębenkowej jednoczasowo zakłada się dren wentylacyjny. Zastosowanie opisanych procedur umożliwia powstrzymanie progresji kieszonek, a konsekwencją jest prewencja rozwoju perlakowego zapalenia ucha środkowego. Perlakowe zapalenie ucha środkowego Perlak jest formą przewlekłego zapalenia ucha środkowego z gromadzeniem keratyny w przestrzeniach ucha środkowego, któremu towarzyszy stan zapalny i niszczenie otaczających struktur kostnych. U dzieci najczęstszą przyczyną występowania perlaka jest progresja kieszonek retrakcyjnych [13, 14]. Ocenia się, że w 2 do 10% kieszonek może rozwinąć się perlak. Dane kliniczne wskazują, że perlak w wieku dziecięcym jest bardziej agresywny, co objawia się szybszą progresją zmian oraz większym niż u dorosłych odsetkiem nawrotów choroby [14]. Destrukcja może dotyczyć nie tylko kosteczek słuchowych, ale również otoczki kostnej ucha wewnętrznego, ograniczeń kostnych wyrostka sutkowatego i uszkodzenia nakrywki jamy bębenkowej, z obnażeniem opony środkowego dołu czaszki, czy obramowania kostnego zatoki esowatej. Charakterystyczną cechą zmian w wieku dziecięcym jest występowanie patologii charakterystycznych dla przewlekłej niewydolności trąbki słuchowej w drugim uchu, przy czym najczęściej stwierdza się obecność... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź
.
