Aby oduczyć psa kopania w ogrodzie, warto poznać przyczyny tego zachowania, do których należą instynkt, nuda lub potrzeba ochłodzenia. Zastosuj metody pozytywnego wzmocnienia: nagradzaj psa za dobre zachowanie i unikaj kar fizycznych i agresywnych metod. Proponuj alternatywne formy rozrywki, np. zabawy z piłką, zabawki interaktywne lub
Szczekanie psa to obok wycia, skowytu, warczenia, piszczenia, skomlenia, dyszenia czy wzdychania możliwy sposób komunikowania się. Stanowić może zarówno oznakę radości, jak i sygnał ostrzegawczy. Psy często szczekają, gdy zostają same w domu i kiedy nawiązują kontakt z innymi czworonogami. Niegdyś trenowano psy, aby szczekały, dzięki czemu mogły sygnalizować o zbliżających się niechcianych gościach. Obecnie takie zachowanie przestało być pożądane. Ciągłe szczekanie psa okazać się może uciążliwe zarówno dla domowników, jak i sąsiadów. Specjaliści wskazują jednak na kilka skutecznych sposób na oduczenia psa szczekania. Szczekanie psa – kiedy można je usłyszeć? Szczekanie psa jest niczym mowa dla człowieka. Czworonogi rzadko szczekają bez powodu. Oznaczać może ono radość, np. w sytuacji wyczekiwanego powrotu do domu ukochanego właściciela; groźbę, ostrzeżenie – celem jest zasygnalizowanie, że zbliża się ktoś obcy, a jednocześnie wystraszenie go. Takiemu komunikatowi towarzyszą jednocześnie: najeżona sierść, sztywna postawa, warczenie, napięte mięśnie; niepewność – sytuacją, w której bardzo często można usłyszeć szczekanie psów, jest niespodziewane pukanie lub dzwonienie do drzwi; podekscytowanie, np. kiedy właściciel zbiera się do wyjścia na spacer z psem – zakłada wierzchnią odzież, chwyta po smycz; frustracja, znudzenie – pies szczeka, kiedy czuje się samotny, opuszczony, zaniedbany. W sytuacji, gdy pozostawiany jest sam na długi czas, szczekanie przeobrazić się może w tęskne zawodzenie lub skowyt. Pies szczeka na inne psy, szczególnie kiedy nie może porozumieć się w żaden inny sposób. Co zrobić, żeby pies nie szczekał w domu pod nieobecność właściciela? Szczekający pies w bloku pod nieobecność właściciela bywa kłopotliwy dla sąsiadów. Żeby zapobiec ewentualnym nieprzyjemnym sytuacjom z okolicznymi mieszkańcami, pomocne okazać się mogą poniższe wskazówki. Wychodząc z domu: zostaw włączone radio lub muzykę, którą lubisz, żeby pies słyszał znajome odgłosy; zostawić zabawki, które zajmą psa na długo i odwrócą jego uwagę od tęsknoty; pozostaw psu jakiś niepotrzebny już, nieprany element garderoby, który będzie miał zapach członka rodziny; zadbaj o to, by pies wcześniej porządnie się wybiegał. Należy pamiętać, by wychodząc z domu i wracając do domu, nie oddziaływać na psa silnymi emocjami – bardzo uczuciowo się z nim żegnać i witać. Głaskanie, zapewnianie, że niedługo się wróci, proszenie o cierpliwość sprawi, że pies odczuje wyjście właściciela z domu jako coś przykrego. Po powrocie do domu nie wskazane jest nagłe witanie się z czworonogiem. W taki sposób bowiem da mu się tylko do zrozumienia, jak bardzo się za nim tęskniło. Najlepiej przez pierwsze kilka minut ignorować go, a dopiero z czasem wynagrodzić okres rozłąki. Kiedy wymienione rady nie przyniosą rezultatów, można skorzystać z pomocy psiego behawiorysty. Co zrobić, żeby pies nie szczekał? W przypadku, gdy piesek szczeka bez przyczyny, bez konkretnego powodu warto podjąć kroki oduczające go takiego zachowania. Oto możliwe rozwiązania: trening odpowiednich zachowań – w jakich sytuacjach szczekanie jest dopuszczalne; wynagradzanie odpowiednich zachowań, co będzie dobrym stymulatorem przyswojenia nowych nawyków; nauka innego sposobu zwracania uwagi właściciela np. z powodu głodu zamiast szczekania pies poinformuje cię o swojej potrzebie, stojąc przy misce; nauka komendy ,,Cisza’’ – kiedy pies szczeka należy podsunąć mu pod nos smakołyk, gdy zacznie go wąchać automatycznie przestanie szczekać, wówczas wypowiadamy stanowczym głosem słowo „Cisza” i podajemy smakołyk; w przypadku, gdy pies szczeka bo słyszy dźwięki na klatce schodowej warto podejść do drzwi, zerknąć przez judasz i powiedzieć psu, że nic się nie dzieje, po czym wspólnie wrócić do pomieszczenia. Kiedy wymienione sposoby nie przyniosą oczekiwanych rezultatów i/lub nie udało się określić przyczyny częstego szczekania psa należy zasięgnąć rady behawiorystów. Nie zaleca się stosowania specjalnych obroży antyszczekowych. Uwalniają one wibracje lub nieprzyjemne dźwięki. Pies, aby uniknąć niemiłej sytuacji, zaprzestaje szczekania. Obroża stanowi wyłącznie doraźny środek zapobiegawczy, nie może być noszona stale ani przez długi czas. Olga Dąbska Milena Kostrubiec Komentarze 28-03-2022 Świetne porady. Oby jak najwięcej ludzi to przeczytało.Dokładnie tak jak podczas nauki załatwiania się na zewnątrz i gryzienia przeznaczonych do tego zabawek, nagradzaj psa, gdy ten będąc na podwórku, zamiast niszczyć ogród, zaspokoi te podstawowe potrzeby nie na jego terenie. Podobnie w przypadku wykopywania dołów.
Jednym z elementów psiej komunikacji jest cała gama wydawanych dźwięków, które mają różnorakie znaczenie w zależności od sytuacji. Co więcej, w zależności od tonacji jednym rodzajem wokalizacji zwierzę może chcieć przekazać zupełnie odmienne informacje. Dziś skupimy się na tym, dlaczego pies piszczy i w jaki sposób go tego oduczyć. 1. Zrozumieć psi język 2. Czy każdy pies piszczy? 3. Co robić, gdy piszczy szczeniak? 4. Jak oduczyć psa piszczenia? 5. Pies piszczy w nocy 6. Wyjątek od reguły – pies piszczy pod drzwiami 7. Ból fizyczny a skomlenie 8. Nie zabieraj psu głosu Zrozumieć psi język Psy komunikują się z ludźmi na dwa sposoby – werbalnie, czyli za pomocą wokalizacji (dźwięków) oraz niewerbalnie. Jeśli poznasz znaczenie postawy ciała, pozycji uszu, ustawień i ruchu ogona, czy nastroszenia sierści, to będziesz wiedzieć, w jakim nastroju jest twój pupil. Tym razem skupimy się na komunikacji werbalnej. Za pomocą jakich dźwięków pies komunikuje się z tobą i otoczeniem? Do psiej wokalizacji zaliczamy: szczekanie – w różnych tonacjach w zależności od nastroju lub sytuacji, np. w momencie zagrożenia niski szczek oznacza ostrzeżenie,warczenie – najczęściej to oznaka groźby, ostrzeżenia,głośne ziewanie – pies czuje się niekomfortowo,wycie – zazwyczaj oznaka tęsknoty, u niektórych psów pojawia się, gdy słyszy sygnał karetki czy straży pożarnej (chęć pomocy), czasami występuje przy muzyce w reakcji na wysokie dźwięki,piszczenie/skomlenie – występuje u szczeniąt, jak i psów dorosłych, nie jest jednoznaczne. Tym razem skupimy się na dźwiękach, które mogą mieć kilka różnych znaczeń. Rozszyfrujemy, co może oznaczać, gdy pies piszczy, a także odpowiemy na pytanie, jak oduczyć go tego zachowania w zależności od przyczyny. Czy każdy pies piszczy? Pomiędzy gatunkami występują różnice w komunikowaniu się i to jest dla nas oczywiste. Jednak również wśród danego gatunku psy różnią się od siebie, co często wynika ze specyfiki danej rasy. Są psy, które rzadko szczekają, np. border collie w roli psów pracujących, używają przede wszystkim mowy ciała. Z kolei psy małych ras, np. yorki są hałaśliwe, ponieważ w wielu sytuacjach czują zagrożenie. Różnice wynikają również z charakteru, wychowania, a także wrażliwości na wysokie dźwięki. Czy zatem każdy pies piszczy? Na pewno każdy to potrafi, np. w obliczu bólu, ale nie każdy ma skłonności, aby komunikować się w ten sposób na co dzień. Piszczeniem czy skomleniem mogą posługiwać się, częściej niż inne, rasy pierwotne, np. husky, które stosunkowo dużo wyją lub „śpiewają”. Co robić, gdy piszczy szczeniak? Skomlenie szczeniaka to specyficzna sytuacja. Mały pies, który został oddzielony od matki, w nowym domu najczęściej czuje się zagubiony, ponieważ stracił poczucie bezpieczeństwa. Będąc jeszcze w miocie, piszczenie wykorzystywał jako rodzaj alarmu, komunikat dla suki, że jedno z jej dzieci czegoś potrzebuje, np. jest głodne lub oddaliło się od matczynego ciepła. Nic dziwnego, że maluch powtarza swoje zachowanie w nowym otoczeniu. Ponadto, niezależnie od wszystkich szczenięcych smutków, małe zwierzę wymagać będzie wzmożonej uwagi – nauki rytmu dnia i nocy, wyznaczania reguł. Wychowanie zrównoważonego psa nie przyjdzie samo. Dlatego musisz pamiętać, że szczeniak nie zajmie się sam sobą i będzie domagał się uwagi. Bywa również tak, że szczeniak zostaje oddzielony od matki zbyt wcześnie i na samodzielne życie jest jeszcze dla niego zbyt wcześnie. To trudna sytuacja, bowiem będzie wymagała od ciebie dodatkowego nakładu sił i opieki, aby zbudować w nim pewność siebie. Szczenięta mają również skłonność do skomlenia w nocy, szczególnie w pierwszych dniach w nowym domu. Tu wracamy do problemu tęsknoty i braku poczucia bezpieczeństwa. Jak oduczyć szczeniaka piszczenia? Przede wszystkim musisz wykazać się cierpliwością, najczęściej wystarczy ten etap przeczekać, jednocześnie zapewniając psu maksimum przytulności i miłości. Za strach czy poczucie zagrożenia nie można karać, bowiem wychowasz w ten sposób psa lękliwego i niestabilnego emocjonalnie. Najważniejsze to zapewnić zwierzęciu poczucie bezpieczeństwa, a z czasem problemy ze skomleniem same miną. Jak oduczyć psa piszczenia? Pies może piszczeć z różnych powodów. I chociaż część z nich może się wydawać opiekunowi błaha, to nie należy ich bagatelizować. Zacznijmy od sytuacji, gdy pies chodzi po domu i piszczy. Czemu? Ponieważ może się nudzić i nie ma w tym nic dziwnego. Twój pupil potrzebuje codziennej stymulacji ruchowej oraz umysłowej. Jeśli nie dostanie jej od ciebie, będzie próbował szukać jej na własną łapę. Nie mając dostępu do zabawek czy gryzaków, dzięki którym rozładuje energię, spróbuje dać ci o tym znać wyciem. Zadbaj o regularne, długie spacery, ale również ćwicz z psem, ucz go nowych komend, socjalizuj z innymi czworonogami. Psy, które piszczą przy stole podczas twojego posiłku, są trochę jak dzieci, które płaczą w sklepie, chcąc zyskać nową zabawkę lub czekoladę. Zapach potrawy z twojego stołu jest tak kuszący, że pupil spróbuje skomleniem namówić cię do podzielenia się smakołykiem. Pamiętaj, że gdy ustąpisz kilka raz, to w twoim zwierzęciu zbuduje się skojarzenie, że wystarczy usiąść pod stołem i piszczeć tak długo, aż się z nim podzielisz. Wiele psów cierpi na tzw. lęki separacyjny. Jest to chorobliwa tęsknota za opiekunem, która może się objawiać na różne sposoby, np. wygryzaniem sierści, niszczeniem mebli, wyciem. Jednym z objawów może być również skomlenie. Problem lęku separacyjnego omawialiśmy w obszerniej artykule Lęk separacyjny u psa – jak sobie radzić? Rady Behawiorysty Lęk separacyjny jest dla psa bardzo stresogenny, może wywołać zarówno psychiczne, jak i fizyczne stany chorobowe. Dlatego warto próbować sobie z nim poradzić. Bardzo ważne jest budowanie pozytywnych skojarzeń związanych z twoim wychodzeniem z domu i odwrażliwianiem psa na czynności poprzedzający wyjście. Zdarza się również, że pies zaczyna często piszczeć, gdy wejdzie w wiek seniora. Starość u psa wywołuje, podobnie jak u ludzi, niepokój i dyskomfort. Zwierzę sygnalizuje w ten sposób swoje odczucia. Psiemu seniorowi należy wybaczyć pewne zachowania i zapewnić mu maksimum komfortu. Pies piszczy w nocy Przejdźmy zatem do kwestii, jak oduczyć psa piszczenia w nocy. Jeśli skomli przez sen, to oznaka, że coś mu się śni. Często piszczeniu towarzyszy ruszanie łapami lub ogonem, a nawet delikatne warczenie. Są jednak zwierzęta, które nocami nie śpią i nie dają spać opiekunom. Zastanów się, co może być powodem takiego zachowania. Być może twój pupil jest wyczulony na dźwięki dochodzące z zewnątrz i chce cię poinformować o swoim niepokoju. Rozwiązaniem może być bardzo długi spacer wieczorem, który sprawi, że zwierzę zaśnie snem sprawiedliwego. Z drugiej strony pies może skomleć w nocy, ponieważ nie ma poczucia bezpieczeństwa. Czasami wystarczy umieścić legowisko pupila bliżej własnej sypialni. Bardzo ważną zasadą, którą musisz się kierować, gdy oduczasz psa skomlenia, jest całkowity zakaz pieszczot czy nagród w momencie, gdy to robi. Zwierzę nie odbiera tego jako gest pocieszenia. Uczy się na zasadzie skojarzeń, w związku z czym głaskanie czy smakołyk dla psa odbierze jako pochwałę swojego zachowania. Co więcej, coraz częściej będzie próbował wymusić twoją uwagę skomleniem. Tymczasem to bardzo ważne, aby w procesie wychowania nauczyć pupila, że nie zawsze jest czas na wspólną zabawę. Wyjątek od reguły – pies piszczy pod drzwiami Jest jedna sytuacja, w której absolutnie nie powinieneś zastanawiać się, jak oduczyć psa piszczenia. To oczywiście moment, gdy pies skomli, siedząc pod drzwiami. Dzięki temu sygnalizuje swoją potrzebę wyjścia na spacer i załatwienia się. To pożądane zachowanie, którego nie można ani karać, ani ignorować. Szybka reakcja pokaże zwierzęciu, że warto sygnalizować potrzeby fizjologiczne i nie załatwiać ich w domu. Ból fizyczny a skomlenie Oczywiście nie można wykluczyć, że pies piszczy, ponieważ coś mu dolega. Zwróć uwagę, czy zaczyna skomleć przy dotyku w danym miejscu lub w określonych sytuacjach, np. podczas jedzenia. Nie zawsze bólowi będą towarzyszyć inne widoczne objawy, np. utykanie czy opuchlizna. Jeśli zatem nie potrafisz określić powodu piszczenia twojego pupila, udaj się do weterynarza, aby wykluczył chorobę lub uraz. Nie zabieraj psu głosu Pamiętaj, że całkowite oduczenie psa piszczenia jest niemożliwe, a nawet niepożądane. Jest to bowiem jedna z form komunikacji, wyrażania swoich potrzeb czy lęków. Dlatego zależnie od tego, czy twój pies piszczy w nocy, czy zostając samemu w domu, najpierw znajdź przyczynę takiego zachowania, a następnie rozwiąż problem. Wychodząc naprzeciw potrzebie psa, sprawisz, że problem nadmiernej wokalizacji zniknie.
Jednym ze sposobów nauczenia psa komendy „cisza” jest uspokojenie go lub odwrócenie jego uwagi za każdym razem, gdy szczeka. Do odwrócenia jego uwagi możesz użyć czegoś, do robi głośny hałas, na przykład puszkę z monetami w środku, a następnie głośno i jednoznacznie powiedzieć „cisza”. Jak nauczyć psa wyciszania się? lut 05 2018| Psie „żebranie” to jeden z najczęstszych problemów „wychowawczych”, na który skarży się wielu właścicieli. Cóż, jest on spowodowany przede wszystkim naszymi błędami, bo psy uczą się pewnych zachowań bardzo szybko, a my czasem nie mamy świadomości, że w codziennym życiu tylko je utrwalamy. Uporczywe domaganie się jedzenia to spory problem. Bardzo często prowadzi do problemów z masą ciała, często też sprawia, że np. w towarzystwie gości jesteśmy po prostu zakłopotani. Uspokajamy: problem ten można rozwiązać. Potrzeba nieco cierpliwości i samozaparcia, bo przede wszystkim musimy zmienić nasze zachowania. Ze szczeniakiem jest łatwiej. Po prostu od samego początku wspólnej przygody wprowadź stałe zasady wychowawcze, które będą obejmowały wszystkich domowników. Psu nie należy ulegać, bo jeśli raz podamy mu jedzenie przy stole, wnet wyłapie, że może domagać się go więcej. Pamiętajmy: najpierw jemy my, a potem pupil. Zwierzak powinien mieć swoje stałe miejsce, w którym dostaje posiłki, sugerujemy również, by pora również była niezmienna. Najważniejsze jest jednak to, by go nie dokarmiać. Jeśli chcemy zmienić zachowania u starszego psa, to potrzebne jest przede wszystkim nasze samozaparcie. Zasady karmienia, a co za tym idzie, oduczania zachowań z tym związanych, powinny być – dosłownie – rygorystyczne. Pies dostaje pożywienie w jednym miejscu, tylko ze swojej miski, nie dostaje smakołyków w ciągu dnia, a jedynie jako nagrody podczas szkolenia. Ważne jest także to, by trzymać się określonej godziny. Jeśli pies nadal domaga się jedzenia przy stole, warto odseparować go od reszty domowników i w czasie posiłku nie wpuszczać go do pokoju. Jednym z największych błędów związanych z oduczaniem psa złych zachowań jest to, że dajemy mu coś do jedzenia, by się „odczepił”. Niestety, to tylko wzmacnia jego „odruch” żebrania, a po czasie przestanie kojarzyć to zachowanie z konkretną osobą i będzie namolny w różnych sytuacjach i w stosunku również do gości. Popularną wskazówką wielu behawiorystów jest ta, która nakazuje, by – zanim podamy psu coś do zjedzenia – wymagać od niego wykonania jakieś komendy: „Siad”, „Daj łapę” itp. to dobre pomysły na początek, a z czasem można je rozwijać. Jeśli zwierzak próbuje „zdobyć” jedzenie ze stołu, należy wprowadzić komendę „NIE” lub „NIE WOLNO”, którą wypowiadamy stanowczo. Warto o tym poinformować również gości. Częstym błędem właścicieli psów jest karmienie ich z ręki. Pies zawsze powinien dostawać jedzenie wyłącznie do swojej miski. Skutecznym, acz trudnym sposobem jest także metoda „na ignorowanie” psiego zachowania. W połączeniu z pozostałymi wskazówkami, to dobra droga do oduczenia psa – a także nas samych – złych zachowań. Za każdym razem, kiedy masz ochotę pobawić się ze szczeniakiem, sięgnij po zabawkę – nie podsuwaj szczeniakowi dłoni. Bardzo ważne jest również to, by uczulić na takie zachowanie innych. Uwaga! Jeśli szczeniak wszystko gryzie – czyli również przedmioty, takie jak buty, kapcie czy meble, w czasie nieobecności opiekuna należyJak oduczyć psa żebrania? Niby wydaje się to proste, a jednak widać, że wiele osób ma z tym problem. Wcale się nie dziwię, bo sam wiem jak problematyczny jest pies, który nie chce odstąpić człowieka na krok, jeśli ten ma jedzenie. Często na samym ”dotrzymywaniu towarzystwa się nie kończy”, bo w ekstremalnych przypadkach nasz przyjaciel może wręcz domagać się ”kawałka” Twojej więc zrobić, jak pies szczeka, bije łapami i generalnie jest utrapieniem podczas posiłku? Sami mieliśmy ten problem, więc postaramy się pomóc i coś doradzić :)Jak oduczyć psa żebrania – geneza problemuPsie żebranie to bardzo często wina człowieka. Zaczyna się niewinnie – jemy kanapkę, a nasz słodki szczeniaczek podchodzi i patrzy na nią maślanymi oczkami. Trudno się dziwić, że tak robi, bo to w końcu pies, a te często mają brzuchy bez dna. Nasz szczeniaczek patrzy i człowiekowi serce pęka, więc odrywa kawałek szyneczki i daje pupilowi. Wszyscy są i Aria – na tle naszych grubasów to są takie chudzinki, że aż dałbym im całą kanapkę nawet :DKolejna sytuacja parę miesięcy później – nasz ”już nie taki mały” szczeniak chętnie wskakuje nam na kolana, jak tylko mamy coś do jedzenia – przytula się, wesoło szczeka i generalnie jest przyjazny. Ucieszony człowiek daje mu ”gryza” swojego schabowego. Może nawet wyuczeni członkowie rodziny karmią go resztkami ze stołu jak nikt nie patrzy, więc ”pies pod stołem” jest już stałym elementem każdego miesiące mijają, a nasz pies jest z nami podczas każdego posiłku. W końcu postanawiasz, że to zaszło za daleko i nie dajesz psu nic. Dziwisz się, że pupil nagle wpada w furię, szczeka, zaczyna na Ciebie skakać i tak dalej. Generalnie coś mu odwaliło, prawda? Pies tak nie powinien robić, nie? W końcu pękasz i znowu dzielisz się wygląda tak, że bardzo często sami uczymy psa, że nasz posiłek jest ”wspólny”. Tak długo jak pies dostanie swoją porcje to będzie grzeczny, ale w wielu przypadkach odmowa może wiązać się z większym lub mniejszym oporem ze strony pupila. Powtarzając ”dokarmianie” uświadamiamy bowiem psa, że to również jego posiłek. Nic dziwnego, że jeśli nagle mu to odbierzesz to nie będzie oduczyć psa żebrania – szczeniakNajlepiej w ogóle nie uczyć psa żebrania, czyli ignorować podczas własnego posiłku. Jeżeli od szczeniaka będzie uczony, że posiłek człowieka nie jest ”wspólny” to dość szybko zrozumie, że nie warto się ekscytować Twoim jedzeniem. Szczeniaki oczywiście są bardzo ciekawskie i mocno testują świat oraz sprawdzają swoje granice. Na pewno pierwsze kanapki w Twojej ręce będą zauważone przez buziaczki :D Levi wydaje się zaskoczony :)Nie wolno się jednak wtedy uginać i pozwalać pupilowi na wszystko. Jeżeli nie chcemy, aby w przyszłości był problem z żebraniem to trzeba to pokazać już od początku. No dobra, ale co zrobić, jeśli już problem występuje? Pamiętajmy, że własna rodzina jest największym wrogiem każdego psiarza. Godziny treningów, setki wykładów, pot, łzy i wszystkie nasze starania – wszystko może zepsuć jedna ciotka, która da coś psu pod stołem. Problem gotowy, ale oczywiście wszystko zależy od psa. Jeden nawet po małym incydencie zacznie żebrać, a inny potrzebuje większej ilości okazji, aby zrozumieć o co było u nas?Chciałbym opisać trochę jak to było u nas, aby każdy mógł mniej więcej sobie wyobrazić jak poważny może to być problem i co do niego prowadzi. Z Legion popełniliśmy taki błąd, że po prostu chamsko ją dokarmialiśmy. Każdy posiłek był wspólny i nasza psina szybko się nauczyła, że jej się kawałek tej szynki początku nie było to dla nas problemem, bo co to za kłopot podarować psu kawałek serka, bułeczki lub jakiegoś mięska? Żaden :) Jednak po pewnym czasie zaczęło to być uciążliwe. Każde wyjście do kuchni było dla Legion znakiem, że zaraz będzie jakieś jedzenie. Przez to praktycznie każdy ruch w stronę tamtego pomieszczenia powodował u psa pobudzenie, a jak wróciło się z pustymi rękoma to widać było pewną złość, a czasami pojawiało się również już się coś jadło to zawsze Legion była obok. Na początku tylko siedziała i się gapiła. Potem już zaczynała szturchać łapą. Jak to nie działało to dochodziło po prostu do szczekania. Nie było to przyjemne, bo psina ciągle była pobudzona, wkurzona i zła. Cały że trzeba z tym skończyć, bo w pewnej chwili było tak, że Legion praktycznie szantażowała nas o jedzenie – nie dawała spokoju, dopóki kawałek żarcia nie znalazł się w jej pyskatej mordzie :D Tamtego dnia podjęta została decyzja, że trzeba oduczyć psa ma najlepsze miny :DPrzede wszystkim trzeba natychmiast odciąć od naszego jedzenia. Po prostu ”nie i już”. Każdy posiłek zjada się kompletnie ignorując psa. Żadnego kontaktu wzrokowego, głaskania, mówienia do twierdzą, aby na czas posiłku zamykać psa w innym pomieszczeniu, żeby nie jeść ”na jego oczach”, ale moim zdaniem to duży błąd. Pies niekoniecznie powiąże ”nie widzę jak człowiek je” z ”nie wolno żebrać”. Zapewne zależy to od psiaka, ale ja bym tego nie próbował. Poza tym nie można przecież uciekać od własnego psa z jedzeniem, bo to głupie :D Ktoś w tym domu musi nosić spodnie, ale nie powinien to być że warto jeść w taki sposób, aby pies nie mógł bardzo przeszkadzać. My często jedliśmy siedząc na kanapie, trzymając talerz np: na kolanach. Trudno wtedy jedną ręką wcinać kanapkę, a drugą odsuwać 40 kg psa :) Także w razie problemów można przenieść się do stołu – polecam. Pierwsze dni na pewno są trudne, bo pies znajduje się niejako w stanie ”żarciowego odwyku”. Zawsze dostawał, a teraz już nie, czyli coś niedobrego. Trzeba to po prostu szczekała, szturchała łapami i generalnie była niezadowolona. Jednak po czasie (u nas po tygodniu) pies zaczyna rozumieć, że skończyło się żebranie i to nic nie da. Nasz pies naprawdę się zmienił – teraz normalnie można przy niej jeść, a ona najwyżej powącha lekko ”co to”. Wie kiedy ma swoje posiłki i je zjada, ale nie czai się już na nasze kanapki lub talerze z obiadem. Serio jest lepiej i po prostu hopsa – trzeba schudnąć, bo w lato się przytyło :)Podsumowując – cały proces ”jak oduczyć psa żebrania” sprowadziłbym po prostu do konsekwentnego działania i ignorowania psa w sytuacji, w której próbuje żebrać. Oczywiście są również naprawdę ekstremalne przypadki, gdzie pies czuje się tak pewny siebie, że pomimo Twojego ignorowania i sprzeciwu nadal będzie starał się odebrać Ci droga metoda ”nie i już” działa na bardzo wiele psów z różnymi problemami, które polegają na tym, że pies od nas czegoś wymaga. Pies pobudza się jak ubierasz buty? Przestajesz i wracasz na fotel. Pies skacze jak wracasz do domu? Nie witasz się z nim dopóki nie przestanie – i tak dalej. Warto spróbować :)To jest jednak już zadanie dla dobrego behawiorysty, ponieważ jeżeli pies działa wbrew Twojej woli i siłowo chce odebrać Twój posiłek to znaczy, że cała sprawa zaszła za daleko. Bez pomocy może to doprowadzić do aktów agresji lub generalnie jakiegoś nieszczęścia. Jednak psy aż tak nakręcone na jedzenie to już wynik bardzo długiego pozwalania psu na wszystko i na żebranie bez jakichkolwiek Leviego już nie popełniliśmy tego błędu i od małego nie pozwalaliśmy mu żebrać. W efekcie nie mamy żadnego problemu z samojedowym żebraniem :)A jak Wasze psiaki? Starają się żebrać o kanapkę? Jak sobie z tym poradziliście? A może dopiero próbujecie naprawić ten problem? Piszcie! :)Jak pies ruszy to, czego brać nie powinien, puszka powinna spaść i wydać dźwięk, który go wystraszy i zniechęci do dalszych prób. Jak złapiesz psa na gryzieniu np. butów, krzyknij na niego, ale nie po imieniu, tylko np. Fe, i jeżeli pies wtedy puści, musisz go pochwalić, choćbyś był nie wiem jak wściekły. Bo chwalisz go za to Prawdopodobnie każdy właściciel psa przynajmniej kilkukrotnie spotkał się z sytuacją, kiedy konieczne było posprzątanie po swoim pupilu, który załatwił swoje potrzeby fizjologiczne tam, gdzie zdecydowanie nie powinien - czyli wewnątrz mieszkania. Ponieważ dywan lub podłoga na pewno nie należą do miejsc, które zwierzę powinno kojarzyć z tymi czynnościami, koniecznością staje się oduczenie psa takich zachowań. Jak to zrobić? Przyczyny popuszczania moczu Warto w pierwszej kolejności odpowiedzieć na pytanie o powody - to od nich zależy dalsze postępowanie. Bardzo częstą przyczyną są zaburzenia behawioralne. Dotyczy to szczególnie osobników w wieku szczenięcym, które popuszczają mocz np. wskutek nadmiernej ekscytacji, podniecenia czy stresu, a także w związku z brakiem wyrobionych nawyków w zakresie załatwiania potrzeb fizjologicznych. U psów dorosłych, problem często wiąże się ze znaczeniem terenu - zwykle w przypadku samców. Niezależnie od płci i wieku, popuszczanie moczu może mieć też związek z traumatycznymi doświadczeniami - wtedy wskazana jest wizyta u psiego behawiorysty, który podpowie jak skutecznie obniżyć poziom lęku. Drugim powodem mogą być zaburzenia fizjologiczne - np. słabo wykształcone mięśnie zwieraczy u szczeniąt, przerost prostaty u dorosłych samców i powikłania po sterylizacji u samic. Jak oduczyć psa sikania w domu? Szczególnie istotne w przypadku szczeniąt jest niezwłoczne wyrobienie prawidłowych nawyków - od momentu ostatnich szczepień należy jak najczęściej wychodzić z psem na spacer, aby oddawanie moczu było bezpośrednio skojarzone z przebywaniem poza domem. Konieczność częstych spacerów ma również związek z szybko zachodzącymi u szczeniaków procesami trawiennymi - zwłaszcza w przypadku ras o małych gabarytach. Po załatwieniu potrzeb fizjologicznych na zewnątrz warto utrwalić tą pożądaną sytuację nagradzając psa smakołykiem. Nagradzać warto również za sygnały, które pies daje chcąc się załatwić - np. podchodzenie do drzwi - tego typu zachowania są dobrym prognostykiem i wskazują na to, że Twój pupil coraz lepiej rozumie, że mieszkanie nie jest właściwym miejscem do siusiania. Jeżeli problem związany jest ze znaczeniem terenu, bardzo ważnym wsparciem będą areozole i spraye, które pomogą pozbyć się zapachu moczu. Jest to istotne, ponieważ pies siusia w domu jeszcze chętniej, jeśli czuje zapach swojego moczu. O działaniach, jakie należy podjąć wiele mówią okoliczności - warto zaobserwować czy pies siusia w domu będąc sam, czy przy właścicielu, czy jest to w jakiś sposób powiązane z obecnością innych czynników - np. dźwięków, a także jak pies zachowuje się przed i po oddaniu moczu. Jeśli Twój zwierzak próbuje uciekać podczas wspólnych spacerów, warto zakupić dobrą smycz dla psa, aby móc kontrolować jego ruch. W domu rozpocznij naukę przywoływania psa. Przydatna będzie komenda ,,do nogi”, ,,wróć” lub „do mnie”. Szkolenie zacznijcie w bezpiecznym miejscu, czyli tam, gdzie Twój pies czuje się Wątek: Mój Pies strasznie piszczy jak zostaje sam w domu! (Przeczytany 11134 razy) NewLife Witam,Jestem wlascicielem 2 letniego owczarka niemieckiego, od pewnego czasu niestety pies jest zmuszony to pozostawania w ciagu dnia zupelnie sam. Mam jeszcze jednego psa takiego starszego juz bo ponad 14 lat ma kundelek ale wierny. Niestety dla 2 letniego owczarka to nie atrakcja bo tamten starszy piesek juz ma swoj swiat i tak jak by go nie bylo Wiec mozna powiedziec ze zostaje zupelnie sam. Z relacji bardziej przychylniejszych sasiadow wynika ze tylko jak zamkne drzwi od mieszkania i znikne to pies zaczyna koncertowac i strasznie wyć. Jak narazie niektorzy mowia ze bardzo im go szkoda ze on tak piszczy ale sa tez tacy ktorzy strasznie wrogo zaczeli patrzec na mnie chodz piesek pozostaje w ciagu dnia maxymlanie od godziny 10 do 16. Nie wiem jak temu zaradzic, kupilem mu dzis kolejne zabawki do gryzenia zeby sie czyms zajal ale watpie czy to pomoze. Ten pies strasznei sie do mnie przywiazal nawet jak mnie chwile nie ma i jak wroce to tak sie cieszy jak by mnie miesiac nie widzial. Czy ktos moze zna dobra rade jak nauczyc psa lub jak nad tym zapanowac zeby pies nauczyl sie zostawac sam w domu i nie piszczec kiedy nie ma zadnego z domownikow? Problem jest taki ze mam sasiadow takich jakich mam ale wiadomo nie sa zbyt temu przychylni a pieska napewno nigdzie nei wydam i go nie zostawie ale bardzo bym chcial go oduczyc tego piszczenia. Pozdrawiam i czekam na jakies rady. Zapisane Moni28 Witamy,Jerry od samego początku chodził za mną krok w krok jak wychodziłam z domu siedział pod drzwiami i wył,na początku zostawiałam go na 10 minut,póżniej 20 itd,ale nigdy powrotu i wychodzenia nie traktowałam jako wielkiego wejścia i się zostawić mu jakąś rzecz która będzie pachniała twoim zapachem,zostaw mu kość lub coś innego co zajęłoby mu czas do twojego powrotu,pies w końcu przyzwyczai sie do tego ze wracasz do niego i pamiętaj że on nie ma poczucia powodzenia Zapisane Po pierwsze musisz nauczyć psa spokojnego pozostawania w domu. Zofia kilka razy pisała na forum o tym w jaki sposób to zrobić. Jest chyba ten na ten temat jej artykuł na Onecie w dziale pies. Po drugie powinieneś jak najmocniej psa zmęczyć psychicznie i fizycznie przed wyjściem. Zmęczony pies to szczęśliwy pies i nie w głowie mu wycie i niszczenie w domu. Zapisane reniza Miałam odobny problem z moja poprzednią ONką. Z tym, że już na wstepie popełniłam podstawowy błąd. Psina od maleńkości nie zostawała nawet na moment sama. Brałam ją zawsze - wtedy było to możliwe - ze sobą. gdy nadszedł czas, kiedy musiałam zostawić psicę samą i iść na parę godzin do pracy psi swiat nagle się zawalił. Teraz wiem jakie błędy popełniłam, więc wychowanie mojej małej Poli zaczełam bardziej metodycznie. Co godzinę lub dwie wychodziłam z domu zostawiając ją całkiem samą. Najpierw na minutę, drugiego dnia było to już 5 a trzeciego wyjścia trwały nawet 10 minut. Za każdym razem, po powrocie było wielkie mechanie, ogromna radość i coś smacznego "na ząb". Po tygodniu takich "ćwiczeń" pies bez protestu pozostawał sam w domu na kilka godzin. Po powrocie zaś "usciskom nie było końca"Właściwe by też było sprawdzenie, czy ktoś w czasie Twojej nieobecności nie drażni specjalnie psa. Zapisane jak wychodzisz, to nie żagnaj się czule z psem - cześć, zostań i wychodziszmusisz go nauczyć, że jak nie piszczy to wracasz i smakolna początku wyjdź na parę chwil, ale wróć jak tylko przestanie wrzeszczećnagradzasz tylko jak jest spokojnyjesli wrzeszczy - wracasz, ale nagrody nie matrochę trzeba się nachodzić, ale działa Zapisane Jak oduczyć psa gryzienia mebli. Co zrobić, by pies nie niszczył przedmiotów Psy niszą meble najczęściej podczas nieobecności w domu swoich właścicieli.
Szczekanie psa – jeśli zastanawiasz się jak poradzić sobie z nadmiernym szczekaniem Twojego psa, przeczytaj ten artykuł! Co powoduje szczekanie psa? Poniżej znajdziesz odpowiedzi na takie pytania jak: Dlaczego pies szczeka?Czy można oduczyć psa szczekania?Jakie są przyczyny nadmiernego szczekania u psa?Jak poradzić sobie z intensywnym szczekaniem? Człowiek i piesSzczekanie psaDlaczego pies szczeka?Czy można oduczyć psa szczekania?Co zrobić żeby pies nie szczekał?Pies szczeka na ludzi i inne psyPies szczeka gdy zostaje sam w domuPies szczeka na wszystko Człowiek i pies Sięgając początków udomowienia psa, pamiętaj że zwierzęta te stały się bliskie człowiekowi głównie ze względu na korzyści jakie płynęły ze wspólnej koegzystencji. Pies i człowiek pomagały sobie nawzajem. Człowiek zapewniał psom pożywienie i schronienie, pies zaś, w zamian, ochraniał zagrody, domostwa oraz pomagał w zdobywaniu pożywienia. To właśnie dzięki szczekaniu pies zyskał sobie tak wielką przychylność i popularność u człowieka. Dzięki szczekaniu pies zyskał przychylność człowieka Ludzie bardzo szybko zorientowali się, że psy, które koczowały w pobliżu ludzkich osad, w naturalny dla nich sposób, szczekaniem odstraszały wszystkich intruzów i informowały o zbliżającym się niebezpieczeństwie: obcych zwierzętach i obcych ludziach. Trudno w to uwierzyć, ale właśnie dzięki takiemu zachowaniu jak szczekanie, pies zyskał w oczach człowieka ogromną wartość. Szczekanie psa, charakterystyczna cecha tego „ludzkiego pomocnika”, szczególnie w odległych czasach, była bardzo cenna i pożądana. Dziś nasi psi przyjaciele w większości przypadków nie muszą pracować. Są z nami w domu głównie dla przyjemności. Ich podstawowym zadaniem na dziś jest dotrzymywanie nam towarzystwa, a szczekanie psa nie jest dla nas tak istotne jak kiedyś. Dziś wolimy, aby nasze psy nie szczekały za dużo i w ogóle nie były zbyt hałaśliwe. Właśnie spokój i obojętne nastawienie psa do nowych rzeczy i sytuacji (np.: pukających do drzwi gości, spotykanych innych zwierząt) jest zachowaniem przez nas obecnie szczególnie pożądanym. Co to jest szczekanie u psa? Szczekanie u psa jest formą komunikacji. To zachowanie polegające na przekazywaniu informacji innemu osobnikowi. Psy komunikują się za pomocą mowy ciała, przy pomocy zapachu, oraz właśnie dźwięków. Szczekanie psa jest więc naturalną formą komunikacji dźwiękowej. Do niej należą też poza szczekaniem: warczenie,wycie,skomlenie,piski oraz skowyt,dyszenie,westchnienia. Porozumienie za pomocą dźwięków, podobnie jak szczekanie psa jest powszechną formą komunikacji u wielu gatunków zwierząt. Różne dźwięki mają swoje określone znaczenie i zazwyczaj są zrozumiałe dla innych członków tego samego gatunku. Zauważmy, że pies chętnie korzysta z dźwiękowej formy komunikacji z innymi psami w sytuacjach, gdzie inna forma przekazania informacji jest utrudniona. Dzieje się tak na przykład kiedy zwierzęta są w dużej odległości od siebie, kiedy się nie widzą, bądź w przypadku kiedy zwierzę jest samotne i chce przywołać do siebie inne osobniki. Pies często szczeka gdy chce zwrócić na siebie uwagę. Dlaczego pies szczeka? Dlaczego pies szczeka? Szczekanie psa może mieć różne znaczenie: Informowanie. Szczekanie psa może pełnić rolę informacyjną – psy szczekają, po to by zwrócić uwagę na np. nadchodzące osoby bądź inne zwierzęta. Funkcja informacyjna w tym wypadku nie mówi nam, czy pies ma dobre czy złe zamiary. Jest jedynie alarmem podnoszącym i zapowiadającym gotowość psa do działania – wzmacnia zwyczajnie jego Szczekanie psów może pełnić rolę ostrzegawczą – takie szczekanie u psa jest wolniejsze i o niższej tonacji. Przy takim szczekaniu psa ważna jest postawa ciała, która sygnalizuje gotowość do ewentualnego Szczekanie może być oznaką frustracji – psy szczekają kiedy czują się samotne. Taka forma szczekania psa jest sposobem na przywoływanie swoich pobratymców. Najczęściej jest reakcją na zamknięcie psa w domu bądź pozostawienie go pod nieobecność właściciela na długi czas w osamotnieniu. Przy dużej frustracji takie szczekanie psa może przejść w skowyt lub Szczekanie może być oznaką pobudzenia – np. okrzykiem wzniesionym na powitanie swojego Szczekanie może być oznaką radości – psy szczekają podczas zabawy, na widok smyczy (pies kojarzy ją z wyjściem na spacer), czy na widok miski (kojarzy sekwencję zachowań, które są charakterystyczne dla czynności karmienia).Reprymenda. Pojedyncze szczeknięcie może być formą reprymendy – np. matki w stosunku do swoich Szczekanie może być formą groźby w celu odstraszenia innych psów – np. w przypadku gdy jeden z nich znalazł coś cennego i nie chce się tą zdobyczą podzielić. Jak widać, szczekanie służy psom do kształtowania postaw społecznych. Jest zachowaniem naturalnym. Szczekanie psa w zależności od kontekstu i sytuacji może sygnalizować dobre bądź złe zamiary. Czy można oduczyć psa szczekania? Czy można oduczyć psa szczekania? Na pytanie: „Czy mogę oduczyć psa szczekania?” odpowiadam: NIE. Nie można oduczyć psa szczekania, a co więcej nie powinieneś zabraniać psu szczekać. Nie powinieneś karcić psa za szczekanie, ponieważ to tak jakbyś karcił człowieka za to, że mówi. A co z natarczywym szczekaniem psa? Czy możesz wpłynąć na zachowanie psa, który nadmiernie obszczekuje gości, inne zwierzęta czy konkretne sytuacje? Jak najbardziej TAK. Wiedz, że możesz pracować z psem nad zachowaniem, którego nie akceptujesz. Co zrobić żeby pies nie szczekał? Pies szczeka na ludzi i inne psy Pies nadmiernie szczeka na ludzi i inne zwierzęta Twój pies szczeka za każdym razem kiedy usłyszy inne osoby czy odgłosy dochodzące z klatki schodowej Twojego bloku? A może natarczywie szczeka na spacerze na inne psy? Przeanalizuj tą sytuację: może jesteś szczęśliwym posiadaczem psa należącego do grupy psów myśliwskich? Jeśli tak, to w przypadku tych psów szczekanie jest cechą dziedziczną. U psów myśliwskich ta forma komunikacji jest cechą dziedziczną Wiedz, że niektóre rasy były tak modyfikowane genetycznie przez człowieka, by uzyskać psa o intensywnym szczekaniu w momencie silnego pobudzenia. Psy myśliwskie musiały się szybko pobudzać i dużo szczekać, by były przydatne myśliwemu w pracy. Ich głównym zadaniem było wypłoszyć oraz wystawić zwierzynę. Szczekający pies był dla polującego bardzo cenny. To właśnie dzięki szczekaniu pies, nawet gdy oddalił się znacznie od myśliwego, mógł być przez niego dzięki szybko zlokalizowany. W związku z tym, jeśli decydujesz się na psa rasy myśliwskiej np. terriera, sznaucera, westa czy yorka – miej świadomość, że taki pies ze względu na swój genotyp, będzie wykazywał dużo większą skłonność do szczekania oraz do szybkiego pobudzenia niż psy z grupy molosów czy z grupy psów do towarzystwa. W takiej sytuacji od samego początku nagradzaj psa za spokojne zachowanie w domu: Odwrażliwiaj pupila na różnego rodzaju pies ciągle szczeka, chwal go za kontaktu z psem (głaskania, mówienia do niego, dotykania) w sytuacjach kiedy jest pobudzony i pies nadmiernie szczeka zapisz się z nim na zajęcia z zakresu zwierzęciu ćwiczenia polegające na samokontroli jego emocji. Pies szczeka gdy zostaje sam w domu Szczekanie gdy pies zostaje sam w domu Może Twój pies jest znudzony lub sfrustrowany? Nadmierne szczekanie psa może być sposobem na zabicie czasu, nudę i monotonię. Zastanów się nad codziennym rytmem życia Twojego psa. Czy jego życie nie wygląda codziennie tak samo? Czy pies w dużej mierze, nie spędza całych dni w samotności? Czy jego ubogi w różnego rodzaju bodźce dzień, nie jest przyczyną nagromadzonej w nim frustracji? Jeśli tak, to prawdopodobnie Twój pupil w szczekaniu upatrzył sobie sposób na zabicie nudy. Przeanalizuj jego codzienny bilans przyjemności. Czy na pewno zaspokajasz jego wszystkie potrzeby związane z psim dobrostanem? Chcąc zminimalizować w takiej sytuacji nadmierne szczekanie u psa, wprowadź mu zróżnicowane spacery, pomyśl nad ciekawymi z nim zabawami. Dobrym rozwiązaniem jest zapisanie siebie i psa na szkolenie z zakresu podstawowego posłuszeństwa lub naukę psich sportów aby zapewnić psu odpowiednią dawkę ruchu? Zostawiaj psu, na czas jego samotnego pobytu w domu, różnego rodzaju gryzaki, kongi, kule smakule czy maty węchowe. Zaplanuj na weekend dłuższy spacer z psem, najlepszym rozwiązaniem jest wypad za miasto z możliwością swobodnego wybiegania i zabaw z innym, dobrze wychowanym psem. Pies szczeka na wszystko Pies szczeka na wszystko Jeśli Twój pies szczeka intensywnie tylko w określonych sytuacjach, jedną z najczęstszych przyczyn takiego zachowania jest Twoje nieświadome wzmocnienie takiego zachowania. Jeśli na przykład wchodzą goście do domu, a szczekający pies jest w tym momencie głaskany, ponieważ usiłujesz go tym wyciszyć i uspokoić to wiedz, że osiągasz poprzez takie zachowanie zupełnie odwrotny skutek. Pies głaskania nie odbiera w taki sam sposób jak Ty. Twój pies nie wyłapuje kontekstu tej czynności – dla Ciebie głaskanie przy wypowiedzeniu słów „dobry pies” jest czymś innym, niż głaskanie przy jednoczesnym wypowiedzeniu słów „uspokój się”. Dla psa głaskanie jest zawsze tym samym: sygnałem nagrody. Dlatego jeśli pies wita Twoich gości bardzo hałaśliwie, wprowadź psu wcześniej zaplanowane treningi. Poproś znajomych lub rodzinę, by pomogli Ci w ćwiczeniach: Niech jedna osoba powtarza czynność jaką jest dzwonienie, pukanie, otwieranie drzwi, Ty zaś w tym czasie kiedy pies reaguje na te czynności pobudzeniem i szczekaniem, przywołuj go do siebie i wydaj komendę aż usiądzie i się go pochwal. Nagradzaj psa za zwrócenie na siebie uwagi. Chwal gdy pies przestaje szczekać i spokojnie siedzi. Powtarzaj trening systematycznie, by odwrażliwić psa na szereg czynności które psu kojarzą się z obecnością gości w twoim domu. Podsumowanie Jak porozumiewa się pies? Po przeczytaniu tego artykułu wiesz już, że szczekanie u psa jest jedną z form komunikacji. Należy pamiętać, że przyczyny szczekania u psa mogą być różne, a żeby zrozumieć to zachowanie prawidłowo, musisz przede wszystkim nauczyć się obserwować swoje zwierzę. Pewnie potrafisz rozróżnić szczekanie i umiejscowić je prawidłowo w danym kontekście sytuacyjnym. Przeanalizuj co dzieje się zanim pies zacznie szczekać: jak zachowuje się pies w trakcie jak i po intensywnym szczekaniu. Taka wnikliwa analiza całej sytuacji pozwoli Ci na trafną diagnozę i umożliwi odpowiedni wybór działań, które mają na celu zmianę takiego zachowania Twojego psa. Czy pies może szczekać na złość? Nie, szczekanie to forma komunikacji psa ze światem zewnętrznym. Która elektryczna obroża antyszczekowa jest najlepsza? Behawioryści zdecydowanie ODRADZAJĄ stosowanie elektrycznych obroży antyszczekowych; w krajach takich jak Niemcy, Szwecja, Dania, Walia i Nowa Zelandia stosowanie obroży elektrycznych jest zakazane. Więcej na temat obroży elektrycznych dowiesz się w artykule
.