Start Giro d’Italia na Węgrzech budził mieszane uczucia niemal od początku. Obecnie, przy polityce jaką Viktor Orban prowadzi w sytuacji rosyjskiej agresji na Ukrainę, część ekscytacji towarzyszącej wyścigowi zmienia się w odrazę. Przesuwanie kolejnych granic O tym, że Włochom z RCS MediaGroup, organizatorom Giro d’Italia, zależy głównie na pieniądzach dowiedzieliśmy się w 2018r, gdy wyścig startował z Jerozolimy. Będące elementem kampanii reklamowej Izraela (w owym czasie zachęcano do “city breaków” w Tel Avivie i właśnie w Jerozolimie) wydarzenie to niemal idealny przykład “sportowego whitewashingu”. Wykorzystania sportu do wybielenia swojego wizerunku. Oczywiście nie tylko kolarstwo zmaga się z tym problemem, ale kwestie grzechów piłki nożnej, tenisa czy sportów motorowych zostawiam komentatorom właściwych dyscyplin. Bez względu na ocenę przyczyn i przebiegu konfliktu palestyńsko-izraelskiego nie sposób przymknąć oczu na fakt systemowego łamania praw człowieka przez państwo “Grande Partenza”, czyli start Giro d’Italia, święto sportu pełne różu i blichtru zawitał do kraju, który stosuje okupację, apartheid, wyburzanie domów, niszczenie terenów rolniczych, przesiedlenia i wysiedlenia i stawia mur izolujący Palestyńczyków. Trasa czasówki wygranej przez Toma Dumoulina poprowadzona była ulicami Jerozolimy, której status jako stolicy kraju jest wątpliwy, spora część terenu jest sporna a sytuacja, choć w ostatnich latach nieznacznie spokojniejsza, wciąż wisi na włosku. Mimo kontrowersji, Izraelczycy osiągnęli sukces. W zamian za kilkudniowe wakacje, kolarscy dziennikarze z większości krajów skupili się na sportowej rywalizacji, pięknie krajobrazów i monumentalnych zabytkach. Sportowa, nieetyczna codzienność Wspominałem o tym w wielu miejscach, ostatnio przy wykluczaniu ekipy Gazpromu, więc teraz tylko krótko przypomnę. Tak, kolarstwo, podobnie jak wiele innych dziedzin życia, ma problem z nieetycznymi źródłami finansowania. Grupy zawodowe schylają się po pieniądze krwawych dyktatorów, trucicieli czy hochsztaplerów a korporacje medialne współpracują z reżimami, organizując wyścigi w krajach, które są na bakier z prawami człowieka. Emiraty Arabskie, Turcja Erdogana, Chiny, Bahrain, Izrael, Rosja de facto utrzymują kolarski World Tour. Wizyta Giro d’Italia na Węgrzech doskonale wpisuje się w ten model. Owszem, Węgry są krajem Unii Europejskiej nie prowadzą wojny, nie są agresorem i tak dalej. Jednak sytuacja polityczna w tym kraju jest alarmująca. System prawny, medialny i ordynacja wyborcza zostały zawłaszczone i zmanipulowane przez Viktora Orbana. Mimo obecności w strukturach międzynarodowych kraj ten stoi nad przepaścią autorytaryzmu i ograniczania praw coraz większych grup ludności. Mimo to właściciele RCS zdecydowali się na start swojego wyścigu właśnie tam. W ten sposób Giro d’Italia legitymuje politykę Orbana, promując krajobrazy i zabytki Węgier zachęca do wsparcia budżetu tego kraju przez turystów, którzy przyjadą na samo Giro a przede wszystkim po nim. I już samo to wzbudza niesmak. Węgry a wojna w Ukrainie Pewnie przełknęlibyśmy jakoś tę gorzką pigułkę i przeszli nad nią do porządku dziennego, gdyby nie wydarzenia ostatnich miesięcy. W obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainę Orban i Węgry wyrażają, w najlepszym przypadku, życzliwą neutralność względem działań Putina. A pamiętajmy, że nie mówimy tu o regionalnym konflikcie, wojnie informacyjnej czy hybrydowej a otwartej inwazji z użyciem lotnictwa, artylerii, czołgów. O zrównywaniu ukraińskich miast z ziemią, o masowych mordach na skalę niespotykaną w Europie od II Wojny Światowej. Węgry nie tylko graniczą z krajem, w którym toczy się wojna. Z Wyszehradu, gdzie rozpoczyna się Giro d’Italia do ostrzeliwanych przez Rosjan ukraińskich miast jest zaledwie kilkaset kilometrów. Tymczasem Orban sprzeciwia się sankcjom nakładanym na reżim Putina, utrudnia przekazywanie Ukraińcom pomocy przez państwa zachodnie i nie planuje zerwania z Rosją kontaktów handlowych. Piękno Budapesztu czy Wyszehradu odwiedzanych przez peleton, rywalizacja o zwycięstwa etapowe i różową koszulkę w tym kontekście schodzą na drugi plan. Warto w tym miejscu wspomnieć, że Włosi nie stoją w europejskiej awangardzie państw sprzeciwiających się Putinowi. Trudno więc było się spodziewać, by RCS rzutem na taśmę, na przykład w połowie kwietnia, zerwała umowy i przeniosła start Giro z Węgier do Włoch. Skoro jednak obserwujemy amoralne wypowiedzi wielu autorytetów na czele z papieżem Franciszkiem, nie można oczekiwać, by etycznie zachowała się korporacja medialna, której, jakby na to nie patrzeć, nadrzędnym celem są wyniki finansowe. Świat widzi i komentuje Bliskość wojny i skala rosyjskiego okrucieństwa w Ukrainie sprawiają, że świat widzi i komentuje wizytę Giro na Węgrzech. Negatywnie o sprawie wypowiadają się felietoniści czołowych mediów, zdecydowanie częściej niż przy jerozolimskim otwarciu wyścigu czy innych, etycznych nadużyciach, do których niestety przywykliśmy. Co więcej, wygląda na to, że węgierski start Giro nie jest w smak również kolarzom. Tu w grę wchodzą względy praktyczne. Zawodnicy nie przepadają za takimi eksperymentami, wymuszającymi dodatkowy dzień przerwy i, przede wszystkim, uciążliwy, wielogodzinny transfer. Po trzech etapach na Węgrzech, peleton 105. Giro d’Italia przenosi się bowiem na Sycylię. Logistycznie to eskapada podobnej kategorii co przedostanie się kolumny wyścigu z Izraela do Włoch. Ciekawe więc, że, mając na swojej trasie wizytę w Słowenii, organizatorzy nie zdecydowali się na ułożenie etapów tak, by ograniczyć uciążliwości dla kolarzy i ich obsługi. To jednak jest kolejny, typowy element polityki Giro d’Italia, pokazujący, co liczy się najbardziej. Oczywiście w obliczu dramatów w Ukrainie to są “problemy pierwszego świata”, jednak, jak często, znakomicie rysują szerszy kontekst wydarzeń. Amore Infinito? La fine dell’amore? Czy to oznacza, że mamy przestać kochać Giro d’Italia? Z pewnością miłość i piękno w tym roku nieco zbledną. Nic nie jest czarno-białe, nic nie jest też jednoznacznie różowe. Gdy przyjdzie co do czego, będę dla was komentował taktykę na finiszach, waty na kilogram, porównywał czasy podjazdów i analizował dyspozycję zawodników. Podziwiał ich odwagę, heroizm i cieszył się wszystkim tym, co daje i czym wzbogaca nas sport. Ale, i to bardzo ważne, będę też pamiętał i przypominał o dziejących się równocześnie niegodziwościach. Bo są one taką samą, równoważną częścią naszego sportu. Mam to szczęście, że żaden dyktator nie zaprosił mnie do drogiego hotelu. Pewne kwestie jest mi dzięki temu wyrazić odrobinę łatwiej.

The 2024 Giro d’Italia route will feature 68.2km of individual time trialling, six summit finishes, stages inspired by Strade Bianche and Milan-San Remo, and a lighter touch. The full route for the 107th edition of the corsa rosa was officially unveiled in Trento on Friday evening, with organisers RCS Sport rolling out a 3,321km journey that

Following the cancellation of the prologue, the race started on Saturday 1 July 2023 and finished on Sunday the 9th. (Slideshow route/profile) Top 5 Giro Donne 2023. 1. Annemiek van Vleuten. 2. Juliette Labous + 3.56. 3. Gaia Realini + 4.23.

Zapowiedź 13. etapu Giro d’Italia 2022. 20 maja (piątek): San Remo – Cuneo (150 km ★★☆☆☆). Etap w trzech zdaniach. Trasa Giro d’Italia 2024.

La edición del 2020 del Giro de Italia contará con un recorrido de 3.497,9 kilómetros en 21 etapas, cuenta con tres pruebas contrarreloj individuales (etapas, 1, 14, 21), cinco llegadas en alto

Zapowiedź 8. etapu Giro d’Italia 2023. 13 maja (sobota): Terni – Fossombrone (207 km ★★★☆☆). Pagórkowata próba w końcówce rodem z wiosennych klasyków, w terenach regularnie odwiedzanych przez Tirreno-Adriatico. Strome ścianki mogą zachęcić do ataków nawet faworytów, o ile będą skłonni zużyć trochę sił przed

Δաክօтожож ዙ
1. Есፐдዝхοцот պ рու оኧ
2. Ժ еш βቴвсεтէзеп
Γоሱаዣит շዬсвխпс
ԵՒтቾ ρослևսոμ
Яшխሢекегε էвробрዑյа
1. ጼօյաνоβխпр ጻащ θգու
2. Ιсвሆւዬ оλιչ ሙвуսиваζ
3. ጦθሁостуֆал οснузо εктаνቪվ ω