Bardzo częstym błędem w stomatologii jest przepisywanie przez lekarzy antybiotyku bez konieczności. Zobacz, kiedy stosuje się antybiotyki w stomatologii, a kiedy można ich na „ból zęba” − dlaczego lepiej ich unikać?Nadużywanie antybiotykoterapii w leczeniu stomatologicznym jest jednym najczęściej popełnianych błędów. Stosowanie antybiotyków, bez racjonalnych wskazań, może doprowadzić do wyjałowienia organizmu z naturalnej flory bakteryjnej, a w następstwie do zakażenia może też spowodować powstanie szczepów antybiotykoodporych w Twoim organizmie. W wyniku tego, może stać się tak, że antybiotyk, który klasycznie jest stosowany w danej chorobie (niekoniecznie pochodzenia zębowego) np. w anginie, nie będzie już skuteczny. Jak to możliwe? Te same bakterie, czyli paciorkowce, wywołują wiele zakażeń odzębowych i anginę. Antybiotyki na „ból zęba” (mówiąc potocznie), które są stosowane bez wyraźnego wskazania, powodują, że bakterie uodparniają się na nie. W takiej sytuacji w razie choroby, trzeba stosować większą dawkę innego, mocniejszego leku. Czasem nawet taki lek trzeba podawać stomatologiczny − uważaj na alergie!Lekarz pewnie często pyta Cię, czy masz uczulenie na penicyliny. Dlaczego? Bo penicyliny są najstarszą grupą antybiotyków na naturalna, czyli tzw. penicylina G, nie jest już prawie wcale stosowana w medycynie, bo może łatwo wywołać alergię. Obecnie w stomatologii stosuje się głównie penicyliny syntetyczne, które nie są tak popularna to amoksycyklina − ma ona dużą penetracje do tkanek miękkich, a także jest oporna na działanie soku żołądkowego, przez co można ją podawać doustnie. Może być stosowana nawet u kobiet ciężarnych i karmiących. Żeby zwiększyć penetrację tego antybiotyku do tkanki kostnej stosuje się połączenie amoksycyliny z kwasem klawulanowym lub z sulbaktamem. Reakcja uczuleniowa na tą grupę antybiotyków może objawiać się albo tylko reakcjami skórnymi, takimi jak rumień, swędzenie i pieczenie, albo spowodować poważniejsze objawy, takie jak obrzęk krtani, napad astmy, duszności, a nawet wstrząs anafilaktyczny. Dlatego przed rozpoczęciem pierwszej kuracji antybiotykami, warto wykonać testy skórne pod kątem określenia uczulenia na antybiotyk na ból zęba stosować?Odpowiedź jest krótka: żaden! Na ból, który jest spowodowany ogniskiem próchniczym, doraźnie mogą pomóc Ci dostępne bez recepty niesterydowe leki przeciwzapalne. Zawierają one zwykle popularny paracetamol lub ibuprofen. O tym, co pomoże Ci na ból zęba dowiesz się z artykułu: Co na ból zęba? Nie baw się w szarlatana!Jednak z bólem zęba trzeba udać się do lekarza. Bo najważniejsze jest wyeliminowanie przyczyny, a nie zaleczenie objawów nieodwracalnych zakażeniach miazgi, ząb trzeba leczyć endodontycznie. Co to znaczy? Że lekarz musi usunąć martwą miazgę z Twojego kanału korzeniowego. Dokładne, chemo-mechaniczne opracowanie kanału powinno pomóc osobom ogólnie zdrowym. Żaden lek, nawet najsilniejszy, w tym przypadku nie zmniejszy dolegliwości bólowych. Oczywiście są od tego pewne odstępstwa. Są nimi ostre stany ropne, które zajmują tkankę okołowierzchołkową. Przy wytworzeniu się ropnia, który rozlewa się na okoliczne przestrzenie powięziowe i prowadzi do szerzenia się zapalenia na przyległe struktury. Kiedy zaczynasz odczuwać bardzo niebezpieczne objawy ogólne, np.: obrzęk, trudności w przełykaniu, wzrostu temperatury ciała powyżej 38,8° C, szczękościsk, lekarz pokieruje Cię niezwłocznie na oddział chirurgii twarzowo-szczękowej. Tam zostaną podane Ci antybiotyki (najczęściej dożylnie), a ropień nacięty i jego zawartość ostre stany w obrębie głowy i szyi są bardzo niebezpieczne, bo okolica twarzoczaszki jest bardzo dobrze unaczyniona i dochodzi tam do łatwego szerzenia się zapalenia w kierunku więcej, obrzęk może nawet zablokować Twoje drogi oddechowe. Powikłaniem po stanie ropnym zęba może być nawet ropne zapalenie mózgu czy przed zabiegiem stomatologicznymKiedy lekarz wykonuje np. leczenie endodontyczne, nacięcie ropnia, usunięcie kamienia poddziąsłowego czy ekstrakcje zęba, dochodzi do przejściowej bakteremii w Twoim organizmie. Nie jest to problemem u osób ogólnie zdrowych, bo organizm sam radzi sobie z zlikwidowaniem przejściowego wysiewu w niektórych przypadkach, lekarz zdecyduje się na podanie Ci antybiotyku przed zabiegiem przed zabiegiem podaje się:w trakcie leczenia immunosupresyjnegoosobom z wadami sercaosobom z niekontrolowaną cukrzycąosobom z upośledzonym układem odpornościowympo przeszczepachosobom ze sztuczną zastawką sercaosobom z endoprotezami stawowymi Kiedy zaczyna działać antybiotyk? Dopiero po pewnym czasie, dlatego powinien być podany odpowiednio wcześnie, tak żeby uzyskać odpowiednie wysycenie osocza substancją takich przypadkach, dawka leku najczęściej jest dwa razy większa niż stosowana klasycznie. Czasem lekarz może zdecydować, żeby podać Ci też antybiotyk zaraz po zabiegu. Ale utrzymanie wysokiego stężenia antybiotyku w organizmie przez kilka dni po leczeniu, nie ma sensu z punktu widzenia w przebiegu zapalenia przyzębiaCzasem przy zapaleniu przyzębia trzeba podać antybiotyki się to w przypadku:ostrego zapalenia dziąseł przy współistniejących objawach ogólnych lub występującego w przebiegu ciężkich chorób ogólnoustrojowych,ostrych ropni mnogich,ostrego martwiczo-wrzodziejącego zapalenie dziąseł lub przyzębia,agresywnego zapalenie przyzębiazapalenia przyzębia odpornego na leczenie. Takie stany jednak rzadko zdarzają się w codziennej praktyce że bardzo ważne jest racjonalne podejście do stosowania antybiotyków. Jeżeli cieszysz się dobrym zdrowiem i nie występują u Ciebie współistniejące, niebezpieczne objawy ogólne, nie ma potrzeby stosowania tej grupy leków przy klasycznym leczeniu stomatologicznym.
Jadłospis po wszczepieniu implantu. Dieta po wszczepieniu implantów opiera się na przyjmowaniu pokarmów miękkich. Od spożywania jakichkolwiek posiłków należy powstrzymać się do momentu, w którym znieczulenie nie przestanie działać. Przez kolejne 48 godzin trzeba stosować dietę "miękką", przy czym w dniu implantacji najlepiej
Co to jest zapalenie miazgi zęba? Zapalenie miazgi zęba, inaczej pulpitis, to jedna z najczęstszych przyczyn wizyt u stomatologa. Jest to schorzenie, które rozwija się etapami. Stan zapalny zęba stopniowo dotyka jego wewnętrznej struktury, czyli miazgi. Jest to żywa część, która jest unaczyniona i unerwiona. Stąd toczący się proces zapalny wywołuje nieprzyjemny dyskomfort bólowy. Stopień nasilenia zmian istotnie wpływa na odczuwane objawy zapalenia miazgi. Do prawidłowej oceny stanu zęba konieczna jest wizyta w gabinecie stomatologicznym, gdzie badanie wewnątrzustne w połączeniu z diagnostyką obrazową (najczęściej RTG zęba) pozwala na wdrożenie właściwej terapii. Czy wiesz, jakie są przyczyny spuchniętego dziąsła i policzka? Przyczyny zapalenia miazgi Najczęściej zapalenie miazgi wywołane jest przez nieleczone zmiany próchnicze w obrębie zębów. Niekiedy również ubytki pochodzenia innego niż próchnicowe sprzyjają powstawaniu stanu zapalnego miazgi, np.: te zlokalizowane przyszyjkowo w efekcie zbyt intensywnego szczotkowania zębów. Zapalenie miazgi zębowej może rozwinąć się w efekcie urazów zębów, gdy dojdzie do pęknięcia szkliwa lub złamania korony zęba. Nawykowe zgrzytanie zębami, czyli bruksizm również sprzyja stanom zapalnym miazgi. Istnieją też jatrogenne przyczyny zapalenia miazgi, a więc takie, które są wynikiem zastosowanej terapii zachowawczej lub protetycznej. Wskazuje się tu zbyt wysokie wypełnienie zęba, szlifowanie zębów w celu przygotowania do założenia koron lub mostów protetycznych, zbytnie odsłonięcie miazgi przy leczeniu głębokiego ubytku (zapalenie miazgi po plombowaniu). Na kondycję zębów, w tym także na choroby miazgi, wpływ mają nawyki żywieniowe. Dieta bogata w węglowodany (tj.: słodycze, kolorowe napoje gazowane czy kwaśne soki owocowe) sprzyja zapaleniu miazgi. Kondycję zębów uszkadzają niektóre choroby, w tym szczególnie bulimia (poprzez wywoływane wymioty) czy refluks żołądkowo-przełykowy (w efekcie zarzucania treści żołądkowej). Dowiedz się, jakie mogą być skutki źle przeprowadzonego leczenia kanałowego Jak objawia się zapalenie miazgi? Pierwszym objawem wskazującym na toczący się stan zapalny jest wystąpienie epizodu bólowego. Pojawia się nagły, ostry ból zęba. Najczęściej bezpośrednim czynnikiem drażniącym jest słodki lub zimny pokarm bądź napój. Objaw ten przemija, nie trwa dłużej niż 1–2 dni. Wskazuje on na ostrą fazę zapalenia miazgi. Jeśli na tym etapie nie zostanie wdrożone właściwe leczenie dojdzie do pogłębiania się zmian. Powstaną już te nieodwracalne z punktu widzenia pierwotnych funkcji miazgi. Wówczas ból zęba jest już ciągły, uporczywy, pulsujący, ćmiący. Pojawia się w porze wieczornej, przy zmianie pozycji z pionowej na poziomą (leżącą). Czynnikiem drażniącym jest ciepły posiłek lub próba nagryzienia. Ból zęba pojawia się również przy stukaniu w jego koronę. Dalszy brak terapii skutkuje bezpowrotną utratą żywotności miazgi. Ubytek próchnicowy staje się bardzo głęboki, rozległy, a jamę zęba zaczynają wypełniać masy martwicze. Ten etap zmian może być początkowo bezobjawowy. W efekcie jedynym sposobem terapii staje się wdrożenie leczenia endodontycznego, czyli leczenia kanałowego. Niekiedy zapalenie miazgi może manifestować się dodatkowo objawami ogólnymi, czyli osłabieniem, gorączką czy bólami głowy. Regularna pielęgnacja jamy ustnej zmniejsza ryzyko wystąpienia groźnych ubytków. Jak rozpoznać stan zapalny? Pierwszym i łatwym do samodzielnego zdiagnozowania objawem zapalenia miazgi jest nagłe wystąpienie bólu zęba. Zwykle po spożyciu słodyczy (np.: czekolady) lub zimnej przekąski (np.: lodów). Taki dyskomfort świadczy o pierwszym etapie stanu zapalnego. Jeśli nie zostanie wdrożone leczenie stomatologiczne eliminujące czynnik wywołujący zapalenie, zmiany przejdą w kolejną fazę. Wówczas ból staje się bardziej dokuczliwy, występuje w sposób ciągły. Ząb dotknięty zapaleniem stanie się wrażliwy na opukiwanie, przy nagryzaniu oraz zmianie pozycji ze stojącej na leżącą. Ból staje się silny i może promieniować do oka, skroni, ucha czy potylicy. Należy pamiętać, że każdy nagły epizod bólu zęba powinien być pretekstem do wizyty u stomatologa. Lekarz przeprowadzi badanie stomatologiczne, test opukiwania, a także zleci odpowiednie badania obrazowe. Wczesna terapia pozwala na uniknięcie zmian wynikających z nieodwracalnego zapalenia miazgi. Sprawdź, jak objawia się nadwrażliwość zębów i jak ją leczyć Jak wygląda leczenie zapalenia miazgi? Leczenie zapalenia miazgi zależy bezpośrednio od stopnia rozwoju zmian i czynnika je wywołującego. W początkowej ostrej fazie wystarczające jest opracowanie ubytku próchnicowego, jeśli powodem zapalenia miazgi jest próchnica. Gdy przyczyna tkwi w zbyt wysokim założonym wypełnieniu skuteczne będzie jego spiłowanie, wygładzenie. Jeśli proces jest już mocno zaawansowany i dochodzi do nieodwracalnych zmian w obrębie miazgi, niezbędne może się okazać założenie opatrunku leczniczego z tlenkiem cynku lub wodorotlenkiem wapnia przed ostatecznym wypełnieniem ubytku. Niekiedy jedyną skuteczną metodą na wyleczenie zapalenia miazgi jest leczenie kanałowe zęba. Czy antybiotyk jest konieczny? Antybiotyk nie jest powszechnie zalecany na zapalenie miazgi. Nie rozwiązuje bezpośredniej przyczyny problemu, nie zwalcza czynnika sprawczego. Stosuje się go jednak niekiedy przy wystąpieniu powikłań, zwłaszcza ropni. Jak złagodzić ból zęba? Lekceważenie początkowej fazy zapalenia niesie ze sobą ryzyko powstania powikłań zapalenia miazgi. Przede wszystkim, stan zapalny miazgi wchodzi w kolejną fazę, wywołując nieodwracalne zmiany. Może to prowadzić do pojawienia się martwicy miazgi, torbieli, ropni, zapalenia tkanek okołowierzchołkowych, przetok czy ziarniaków, zapalenia okostnej, zniszczenia tkanek wokół korzenia zęba, utraty zęba, rozwoju chorób ogólnoustrojowych zwłaszcza zapalenia mięśnia sercowego, choroby reumatycznej, kłębuszkowego zapalenia nerek czy ropnia mózgu. Codzienna, skrupulatna higiena jamy ustnej przy użyciu odpowiednio dobranych preparatów może skutecznie zapobiec rozwojowi procesów zapalnych. Pamiętajmy o regularnym szczotkowaniu, czyszczeniu przestrzeni międzyzębowych oraz płukaniu ust wysokiej jakości płynem. Niezmiernie ważne są wizyty kontrolne u dentysty. Wczesne rozpoznanie i wyleczenie niewielkich ubytków uchroni nas przed nieprzyjemnymi powikłaniami. Prezentowane powyżej treści mają za zadanie szerzenie ogólnej wiedzy na temat zdrowia jamy ustnej i nie zastępują profesjonalnej opinii lub diagnozy lekarskiej. Zawsze w przypadku problemów zdrowotnych skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
- Екле ቪնулυглառ уցօхат
- Υрахիሻև ը вօ
- Бօδቻп πужилохр ωз
- Е шሑշըсоπሽፄէ
- Еሀехጉсрω у
Ropień na dziąśle wymaga natychmiastowego zgłoszenia się do lekarza stomatologa. Choć w aptekach dostępne są silne środki przeciwbólowe, a dodatkowo możemy wspomagać się płukankami zmniejszającymi obrzęk, to warto pamiętać, iż są to jedynie sposoby na łagodzenie objawów, nie wyleczą jednak przyczyny.
Leczenie kanałowe stanowi ingerencję w organizm, która zwiększa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowej infekcji bakteryjnej. Wiąże się często także z dolegliwościami bólowymi. Dlatego też w niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie doustnej antybiotykoterapii wspomaganej lekami osłonowymi bądź leczenia przeciwbólowego za pomocą leków lub z wykorzystaniem lasera. Antybiotyki Antybiotyki są grupą leków dość szeroko stosowaną w endodoncji. Wynika to z tego, że każde leczenie endodontyczne wypada uznać za ingerencję zwiększającą ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowej infekcji bakteryjnej (nawet jeśli będzie ona na niezwykle niskim poziomie natężenia). Leki przeciwbakteryjne powinny być stosowane bądź zatem jednorazowo u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka (profilaktycznie) lub też terapeutycznie (w przypadku rozwoju i penetracji infekcji bakteryjnej w tkanki pacjenta). POLECAMY Stany zapalne miazgi zębów mogą doprowadzić do groźnych powikłań ogólnoustrojowych, jeśli nie są prawidłowo leczone. W szczególnych przypadkach konieczne jest również zastosowanie doustnej antybiotykoterapii, wspomaganej lekami osłonowymi, lub też terapii przeciwbólowej. Antybiotyki należy stosować jako element profilaktyki u pacjentów, u których występuje podwyższone ryzyko penetracji bakterii ogólnoustrojowo i rozwoju infekcyjnego zapalenia mięśnia sercowego lub stawów. Według wszelkich doniesień naukowych i wskazań terapia antybiotykowa powinna być wykorzystana w przypadku wystąpienia u pacjenta objawów ogólnych związanych ze stanem zapalnym miazgi w postaci obrzęku tkanek twarzy i/lub wzrostu temperatury ciała. W innych przypadkach należy wdrożyć jedynie leczenie miejscowe, a antybiotykoterapię rozpocząć dopiero po wystąpieniu wyżej wymienionych objawów ogólnych. Terapia antybiotykowa nie powinna być jedynym elementem leczenia, zawsze powinna towarzyszyć działaniom miejscowym dotyczącym zęba objętego stanem zapalnym. Wśród antybiotyków, które można stosować w leczeniu powikłań stanów zapalnych miazgi, można wyróżnić β-laktamy oraz linkozamidy. Za skuteczny antybiotyk uznaje się również „klasyczne” penicyliny, jednak nie są one zalecane ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej u pacjenta. Ze względu na mniejsze ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej zaleca się stosowanie klindamycyny lub amoksycyliny z kwasem klawulanowym. Profilaktyka antybiotykowa w przypadku leczenia endodontycznego powinna dotyczyć tylko konkretnych grup pacjentów, objętych ryzykiem wystąpienia powikłań w postaci bakteryjnego zapalenia wsierdzia. Na pierwszej wizycie w trakcie zbierania wywiadu lekarskiego należy ustalić, jakie schorzenia układu sercowo-naczyniowego zgłasza pacjent i jakie stanowią one ryzyko wystąpienia bakteryjnego zapalenia wsierdzia (endocarditis). Jeśli w trakcie wywiadu stwierdza się u pacjenta: wszczepione sztuczne zastawki serca, epizod endocarditis w wywiadzie, wady wrodzone serca, chirurgicznie wytworzone zespolenie systemowo-płucne, oznacza to, że ryzyko wystąpienia powikłań jest wysokie i wymaga zastosowania zarówno profilaktyki przedzabiegowej, jak i pozabiegowej. W przypadku stwierdzenia w wywiadzie: wad serca, dysfunkcji zastawkowych, kardiomiopatii przerostowej lub schorzeń zastawek mamy do czynienia z niższym ryzykiem powikłań bakteryjnych, wystarczy wówczas zastosować profilaktykę przedzabiegową. W ramach profilaktyki przedzabiegowej (wady serca, zastawki serca, bakteryjne zapalenie wsierdzia, leczenie immunosupresyjne) można stosować: amoksycylinę (dorośli: 2,0 g, dzieci: 50 mg/kg jednorazowo godzinę przed zabiegiem), klindamycynę (dorośli: 600 mg, dzieci: 20 mg/kg jednorazowo godzinę przed zabiegiem). Obecnie najbardziej polecane jest jednorazowe podanie wysokiej dawki antybiotyku przed zabiegiem bez konieczności przyjmowania kolejnych dawek po jego zakończeniu. W ostrych stanach zapalnych tkanek okołowierzchołkowych powikłanych objawami stanu ropnego (obrzęk i/lub podwyższona temperatura ciała) należy wprowadzić antybiotykoterapię jako uzupełnienie prawidłowo prowadzonego leczenia endodontycznego. Wdrożenie odpowiedniego leczenia przyczynowego i/lub objawowego jest dodatkowo wspomagane terapią farmakologiczną przeciwbólową i przeciwzapalną. Klindamycyna – aktywna w stosunku do większości patogenów wywołujących zakażenia zębopochodne, doskonale penetruje tkankę kostną, lek pierwszego rzutu w terapii zakażeń zębopochodnych i przy uczuleniu na antybiotyki penicylinowe. Dawkowanie we wskazaniach endodontycznych wynosi 300 mg przyjmowane co 8 godzin lub też 600 mg przyjmowane co 12 godzin. W przypadku klindamycyny należy pamiętać, że lek jest niezalecany u osób ze schorzeniami zapalnymi przewodu pokarmowego ze względu na silne podrażnienie błony śluzowej. Po podaniu antybiotyku mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, zapalenie przełyku i błony śluzowej jamy ustnej. Bardzo rzadko (ale są one spotykane) obserwowane są reakcje nadwrażliwości (świąd, wysypka skórna, pokrzywka); jeszcze rzadziej obrzęki, gorączka polekowa, rumień wielopostaciowy i zespół Lyella, sporadycznie reakcje anafilaktyczne o ciężkim przebiegu. W przypadku któregokolwiek z zaburzeń należy przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem. Amoksycylina z kwasem klawulanowym charakteryzuje się gorszą penetracją do tkanki kostnej, ale szerszym spektrum działania przeciwbakteryjnego. Dawkowanie we wskazaniach endodontycznych wynosi 1,0 g przyjmowany co 12 godzin. Antybiotyki powinny być przyjmowane przez minimum 5 dni do ustąpienia objawów, jeśli te nie ustępują, konieczne jest przedłużenie antybiotykoterapii o kolejne 5 dni i/lub zmiana leku. Leki przeciwbólowe Jednym z elementów farmakoterapii przy stanach zapalnych miazgi u dzieci jest podawanie środków przeciwbólowych. Leczenie enodontyczne doprowadzi w końcu do ustąpienia dolegliwości, podobnie jak antybiotykoterapia, ale nie zawsze będzie to miało miejsce bezpośrednio po zabiegu. W takich przypadkach warto zalecić podanie odpowiednich środków przeciwbólowych. Dodatkowo część z środków przeciwbólowych ma również działanie przeciwzapalne, które warto wykorzystać. Paracetamol Jest jednym z popularniejszych środków przeciwbólowych, można go stosować w każdym wieku, również u dzieci i kobiet w ciąży. Ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, nie działa natomiast przeciwzapalnie. Jego mechanizm działania polega na inhibicji syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym i w ten sposób blokowaniu odczucia bólu. Oznacza to, że działanie nie jest natychmiastowe, efekt przeciwbólowy powinien utrzymać się przez 6–8 godzin. Skutki uboczne zażywania paracetamolu są niezwykle rzadkie, toteż jest lekiem zalecanym dla dzieci. Przedawkowanie paracetamolu wywołuje bardzo poważne skutki zdrowotne. Miejscem metabolizmu paracetamolu jest wątroba, gdzie większość leku przekształcana jest do nieaktywnych siarczanów i glukuronianów, natomiast pozostała część ulega przemianie do wyjątkowo toksycznej dla wątroby N-acetylo-p-benzochinoiminy, która jest natychmiast przekształcana pod wpływem silnego antyutleniacza wątrobowego, zwanego glutationem, do związków nietoksycznych. Wydolność glutationu wątrobowego ma swoje ograniczenia, stąd konieczność przestrzegania odpowiedniej dawki dobowej. Ibuprofen Ibuprofen to lek z rodziny niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Działa poprzez inhibicję powstawania prostaglandyn w obwodowym układzie nerwowym, dzięki czemu mają silniejsze działanie przeciwbólowe oraz działają również przeciwzapalnie. Bardzo rzadko stwierdza się niepożądane skutki uboczne, aczkolwiek warto uprzedzić o możliwym podrażnieniu przewodu pokarmowego (nudności i/lub bóle w nadbrzuszu). U dzieci powinien być stosowany tylko doraźnie, nie dłużej niż 3 dni w przypadku dolegliwości bólowych i 5 dni w przypadku gorączki. Zalecana dawka dobowa to 20–30 mg/kg w dawkach podzielonych. Dawka dobowa dla dzieci od 1. do 3. roku życia (10–15 kg) wynosi 300 mg/dobę, dla dzieci w wieku 4–6 lat (16–20 kg) – 450 mg/dobę. Dzieciom w wieku 7–9 lat (21–29 kg) można podać maksymalnie 600 mg/dobę, w wieku 10–12 lat (30–40 kg) – 900 mg/dobę. Dawka dobowa dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat wynosi 1200 mg. Lek można podawać 3 razy dziennie. Ketoprofen Ketoprofen to lek z grupy NLPZ o działaniu przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym i przeciwbólowym. Stosuje się w leczeniu objawowym zapalnych, zwyrodnieniowych i metabolicznych schorzeń reumatycznych oraz w łagodzeniu niektórych objawów zespołów bólowych. Wykazuje silne działanie przeciwzapalne, dzięki czemu jest skuteczny w leczeniu objawowym powikłań powstałych w tkankach okołowierzchołkowych. Dawkowanie wynosi 100 mg co 24 godziny lub co 12 godzin. Nie należy przekraczać tej dawki, ze względu na silne działanie drażniące na błonę śluzową przewodu pokarmowego. W trakcie przeprowadzania wywiadu należy określić, czy nie ma przeciwwskazań do stosowania ketoprofenu, które występują, jeśli pacjent ma: ciężką niewydolność serca, ciężką niewydolność nerek, ciężką niewydolność wątroby, przewlekłą niestrawność, skłonność do krwawień, astmę oskrzelową i zapalenie błony śluzowej nosa, czynną lub nawracającą chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy, występujące w przeszłości krwawienie z przewodu pokarmowego, perforację przewodu pokarmowego, występujące w przeszłości krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja, związane z wcześniejszym stosowaniem NLPZ. Probiotyki Wyposażając pacjenta w cały arsenał farmakologiczny na okoliczność walki z bólem i zakażeniem bakteryjnym, warto również zwrócić uwagę na osłonę jego organizmu przed szkodliwym wpływem leków. Pacjent poczuje się wówczas w pełni pod opieką swojego lekarza, a jego zaufanie do zastosowanego leczenia wzrośnie. Przyjmowanie antybiotyków jest dla organizmu doświadczeniem obciążającym pod kątem obecności fizjologicznej flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym oraz prawidłowej czynności wątroby i nerek. Dlatego też istotne jest pamiętanie o wsparciu organizmu odpowiednimi preparatami probiotycznymi. Obecnie zaleca się preparaty zawierające szczepy bakteryjne Lactobacillus rhamnosus GG, Saccharomyces boulardii lub Lactobacillus sporogenes. W przypadku zalecania probiotyków dla dzieci warto zwrócić uwagę przede wszystkim na formę przyjmowania preparatu. Wśród obecnie dostępnych środków można wymienić: Acidolac zawierający liofilizowane szczepy bakterii Lactobacillus acidophilus oraz liofilizowane szczepy bakterii Bifidobacterium bifidum. Tabletki z wyglądu przypominają żelki „misie”, mają smak białej czekolady. Należy je podawać 2 razy dziennie, nie można ich stosować u dzieci poniżej 3. roku życia. Ido-Form Kid – zawierający Lactobacillus rhamnosus GG, witaminę B6, witaminę B1, Bifidobacterium animalis subs. Lactis. Ma formę tabletek do ssania, przyjmuje się 1 tabletkę dziennie, preparat można stosować u dzieci powyżej 1. roku życia. Nowoczesne technologie w leczeniu dolegliwości bólowych Lasery biostymulacyjne Lasery niskiej mocy, określane również jako lasery biostymulacyjne, są grupą urządzeń, które mają na celu wykorzystanie promienia lasera w celu wywołania pozytywnych zmian w tkankach, nie powodując ich uszkodzenia w jakimkolwiek stopniu. Wykazano, że promień światła o odpowiedniej długości fali wywołuje w tkankach reakcje fotobiochemiczne, które mogą skutkować zmniejszeniem dolegliwości bólowych w naświetlanym miejscu. Wpływ fotochemiczny na syntezę neurotransmiterów powoduje, że lasery takie mogą oddziaływać zarówno na ból wywołany przez podrażnienie zakończeń nerwowych, jak i ból neuropatyczny. Mają również działanie przeciwzapalne, jeśli ognisko zapalenia znajduje się w „zasięgu” działania lasera, naświetlanie może spowodować zmniejszenie dolegliwości bólowych związanych ze stanem zapalnym. Istnieje wiele doniesień na temat skuteczności działania laserów diodowych, zarówno biostymulacyjnych, jak i zabiegowych w stomatologii, jednak ich stosowanie nie jest zbyt powszechne. W trakcie naświetlania dochodzi do reakcji tkankowej na słabą wiązkę światła o mocy 2–200 mW o odpowiedniej długości fali. Światło może wnikać do organizmu na głębokość nawet 6 cm, dzięki ograniczonemu pochłanianiu przez wodę. Laseroterapia biostymulacyjna jest najczęściej zalecana jako wspomaganie tradycyjnych metod terapeutycznych, a nie samodzielna terapia. Światło o odpowiedniej długości fali wywołuje szereg zmian zachodzących w komórkach organizmu poprzez procesy stabilizacji błon komórkowych, pobudzenie mitochondriów oraz zwiększenie potencjału energetycznego komórki. Z badań wynika, że mechanizm działania lasera powoduje wzrost liczebności limfocytów T oraz aktywności monocytów, makrofagów i neutrofilów, co zwiększa miejscowo odporność organizmu i przyspiesza procesy gojenia w miejscu stanu zapalnego. Same komórki ulegają pobudzeniu do działania poprzez mechanizmy związane z aktywnością mitochondriów. Miejscowe działanie przeciwzapalne jest również związane z obkurczeniem naczyń krwionośnych wskutek wzrostu stężenia serotoniny, histaminy i heparyny, co hamuje narastanie przesączania śródnaczyniowego i powstawanie obrzęku zapalnego. W przypadku leczenia endodontycznego badano wpływ promieniowania lasera biostymulacyjnego o długości fali 809 nm na występowania bolesności pozabiegowej po leczeniu endodontycznym. Badania potwierdziły zmniejszenie dolegliwości bólowych po jednym zabiegu naświetlania laserem. Dodatkowo działanie laserów biostymulacyjnych przyspiesza gojenie ran i procesy naprawcze w tkankach oraz zapobiega ich uszkodzeniom zapalnym. Wszystkie te aspekty mogą mieć znaczenie przy leczeniu endodontycznym, chociaż w tym przypadku konieczne jest regularne stosowanie naświetlania laserem w... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Forum Stomatologii Praktycznej Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź
Czy ktoś miał z was taki ból po wyrwaniu zęba? Podobno to może być suchy zębodół, miał ktoś? 5dzien po wyrwaniu zęba jestem,rwany w stan zapalny,biorę też antybiotyk na ten stan
Witam, czy zawiesinę augmentin można stosować gdy boli ząb czy trzeba stosować długo okres czasu i można wziąć jeśli nie wiem czy toleruje taki antybiotyk. Wcześniej nie brałam tego antybiotyku i nie wiem jak na mnie zadziała. Dentysta na parę miesięcy zatruł zęba i powiedział żeby wziąć w razie bólu a obok tego zęba jest ząb który był leczony kanałowo ponoć i ma boczną dziurkę i jest nad nim przetoka. Czy w takim przypadku można wziąć preparat tylko żeby zniknęła przetoka? I czemu zrobiła się ona nad leczonym wcześniej zębem? Czy to normalne? A może jest jakaś inna przyczyna powstania przetoki? Bardzo proszę o pomoc. Pozdrawiam KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu Domowe sposoby na bolący ząb Augmentin pomoże.. Ale zaczyna działać w drugiej dobie od przyjęcia. Zęby truje sie na tydzień czy dwa a nie na kilka miesięcy! Przetoka na dziąśle oznacza stan zapalny pod zębem. Konieczne jest ponowne leczenie endodontyczne. Proponuje czym prędzej odwiedzić dentystę. 0 Witam. Przede wszystkim nie zatruwa sie zęba na kilka mesięcy, co więcej wogóle nie ma potrzeby zatruwania ( wszystko można zrobić w znieczuleniu). Po drugie nie wolno samemu ordynować sobie antybiotyków a po trzecie proszę udać się z tym problemem do dentysty, tylko może już do innego. Pozdrawiam krystyna Pikała 0 Zęba należy jak najszybciej leczyć kanałowo na jednej wizycie pod mikroskopem. Przetoka po leczeniu zagoi się samoistnie. Odnośnie antybiotyku to nie należy go przyjmować bez konsultacji z lekarzem. 0 Zębów nie leczy się antybiotykiem , antybiotykoterapia ma pomagać organizmowi w zwalczaniu zakażenia bakteryjnego , ale podstawą zawsze jest usunięcie przyczyny zakażenia , w tym przypadku leczenie kanałowe w obydwu zębach , ewentualnie resekcji bądź usunięcia ,jeżeli nie można przeprowadzić prawidłowego leczenia. Przetoka świadczy o tym ,że wcześniejsze leczenie nie było skuteczne. Antybiotyk kompletnie nic nie da , pozatym ,że wychoduje sobie Pani bakterie odporne na ten antybiotyk. Pierwszą i podstawową zasadą każdego leczenie jest usunięcie przyczyny ,czyli w tym wypadku musimy pozbyć się bakterii z kanałów i skażonych tkanek zęba , potem w uzupełnieniu jeżeli jest taka bezwzględna konieczność lub wskazania dodajemy antybiotyk. 0 Augmentin nie jest środkiem przeciwbólowym. Nie można go stosować doraźnie 1-2 tabl ! Jeśli nad zębem leczonym uprzednio kanałowo jest przetoka to znaczy , że jest z nim coś nie tak /bez badania nie powiem co/ , należy zrobić zdjęcie rtg . Jeśli wzięłaby Pani nawet pełną kurację antybiotykową a przyczyna przetoki nie zostanie usunięta , na niewiele się to zda. To tak jakby smarować maścią palec w którym jest drzazga.. Póki drzazgi nie usuniemy cały czas coś się dzieje. 0 Radziłbym klindamycynę - lepiej penetruje do kości doustnie 2 x dziennie po 600mg 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Jaką mam gwarancję, że po wyrwaniu zęba wszystko się zagoi? – odpowiada Lek. dent. Paweł Kudzbalski Ból zęba leczonego kanałowo i źle przeprowadzone leczenie – odpowiada Lek. Marta Gryszkiewicz Co robić z tą przetoką zęba? – odpowiada Lek. dent. Konrad Rutkowski Ból zęba i leczenie kanałowe u 58-latka – odpowiada Lek. dent. Bożena Ksol Przetoka nad zębem – odpowiada Lek. dent. Krystyna Pikała Ból zęba w trakcie leczenia kanałowego przy antybiotyku – odpowiada Lek. dent. Piotr Puchała Jak wyleczyć ropień nad zębem leczonym kanałowo? – odpowiada Lek. dent. Tomasz Herczakowski Czy można usunąć takiego zęba? – odpowiada Lek. dent. Konrad Rutkowski Ból zęba z opatrunkiem przed leczeniem kanałowym – odpowiada Lek. dent. Aleksandra Bąk Jak postępować z przetoką zęba u dziecka? – odpowiada Lek. dent. Konrad Rutkowski artykuły
Temat: Ból zęba pod koroną (4) Ból zęba pod koroną Mam założone korony cyrkonowe, boli mnie górna jedynka przeleczons rok temu kanalowo, dentysta zalecił mi żel elmex, potem antybiotyk, nic nie pomaga. Ząb pobolewa okresowo bez czynników zewnętrznych, nie boli przy opukiwaniu, na zdjęciu ponoć wszystko ok... Może ktoś.... Coś... Ból zęba pod koroną Może leczenie kanałowe zostało przeprowadzone nieprawidłowo (np. lekarz zostawił w zębie jakiś instrument albo odrobinę miazgi, która teraz gnije)? A może przyczyną bólu jest podrażnienie lub zapalenie tkanek okołowierzchołkowych? Radziłabym sprawdzić, co się dzieje z Pani/Pana Ból zęba pod koroną Treść zablokowana przez moderatora Ból zęba pod koroną Treść zablokowana przez moderatoraZobacz inne dyskusje Białe zęby - domowe sposoby Jakie znacie domowe BEZPIECZNE sposoby na pozbycie się przebarwień na zębach.... Problem z licówkami? WitamMam założone licówki, moja dentystka co mi je robiła,... Lekko ukruszona górna jedynka Witam, jak można zauważyć na załączonym zdjęciu lekko... Plomby, zęby Witam, koncze 17 lat i mam na obecna chwile 9 plomb w zebach. Posiadam od roku aparat staly...Czosnek ma właściwości antybiotyczne i przeciwbakteryjne, może być również stosowany za pomocą wacika. Innym ziołowym środkiem zaradczym jest płyn do płukania jamy ustnej z gujawy, który można nałożyć na chore miejsce i stosować jako płyn do płukania jamy ustnej. Innym naturalnym środkiem na ból zęba i infekcje jest Zapalenie okostnej zęba to dolegliwość objawiająca się bardzo silnym i nieprzyjemnym bólem nie tylko w okolicy zęba przyczynowego, ale często promieniującym do głowy lub szyi. Istnieje kilka przyczyn prowadzących do rozwoju stanu zapalnego okostnej. Każdorazowo schorzenie to wymaga wizyty u stomatologa w celu podjęcia właściwego leczenia. Zapalenie okostnej zęba – co to jest? Zapalenie okostnej zęba to schorzenie, które jest źródłem niezwykle dokuczliwych dolegliwości. Wynika to z silnego podrażnienia okostnej zęba, czyli włóknistej błony otaczającej każdą kość, w tym również szczękę oraz żuchwę. Z punktu widzenia anatomicznego, jest ona niezwykle bogato unerwiona i unaczyniona. Stąd działanie jakiegokolwiek czynnika drażniącego wywołuje silną odpowiedź bólową. Główną rolą okostnej jest zapewnienie ochrony oraz odbudowy w przypadku uszkodzenia tkanki kostnej. Zapalenie okostnej zęba zostało sklasyfikowane w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD 10) pod kodem Jakie przyczyny ma zapalenie okostnej zęba? Istnieje kilka przyczyn wywołujących zapalenie okostnej zęba. Najczęstszą z nich stanowi zaawansowana, nieleczona próchnica prowadząca do zapalenia miazgi. Dodatkowo, nieprzyjemne problemy dotyczące okostnej zęba mogą rozwinąć się wskutek bagatelizowania i pozostawiania bez właściwej terapii uzębienia z martwicą miazgi. Podobne niekorzystne efekty przynoszą toczące się stany zapalne tkanek okołowierzchołkowych zęba. Problemy z okostną mogą być również spowodowane niewłaściwie przeprowadzonym leczeniem kanałowym zęba lub efektem pozostawienia w kości korzenia zęba po jego ekstrakcji. Niekiedy utrudnione wyrzynanie się trzecich trzonowców (czyli ósemek) może spowodo4wać zmiany zapalne okostnej zęba. Zapalenie okostnej po wyrwaniu zęba Niekiedy występuje zapalenie okostnej po wyrwaniu zęba. Jest to nieprzyjemne powikłanie poekstrakcyjne. Pojawienie się objawów wynika z braku dokładnego sprawdzenia loży po usuniętym zębie, w której dochodzi do pozostawienia w kości nieusuniętych korzeni zębów. Stają się one dość szybko źródłem rozwijającego się zapalenia okostnej po usunięciu zęba. Dowiedz się, jak wygląda usuwanie korzeni zęba Objawy zapalenia okostnej zęba – jak wyglądają? Pierwszy i jednocześnie najbardziej dokuczliwy objaw zapalenia okostnej to bardzo silny, samoistny ból. Ból okostnej zęba jest określany jako niezwykle uporczywy. Jest on pulsujący i promieniujący do czoła, oka, ucha, szyi lub zatok. Nasila się przy zmianie pozycji na horyzontalną z powodu zmiany ciśnienia. Łatwo zlokalizować ząb przyczynowy, gdyż jest wrażliwy na opukiwanie i nagryzanie, tkliwy. Błona śluzowa dziąsła w jego bezpośredniej okolicy staje się obrzęknięta i zaczerwieniona. Dołącza się opuchlizna warg i policzka. Pojawia się często szczękościsk, co generuje trudności ze swobodnym otwieraniem ust. Okoliczne węzły chłonne powiększają się oraz stają się bolesne. Często towarzyszy temu uczucie ogólnego złego samopoczucia i osłabienia ze stanami gorączkowymi. Zapalenie okostnej zęba – leczenie Najważniejszą zasadą postępowania jest jak najszybsze wyciszenie stanu zapalnego w zębie poprzez usunięcie jego przyczyny. Wymaga to zatem wizyty u stomatologa, który po badaniu wewnątrzustnym, zebraniu wywiadu oraz wykonaniu diagnostycznego zdjęcia rtg zdecyduje, jak leczyć zapalenie okostnej zęba. Najczęściej stosuje się terapię w postaci zachowawczego leczenia endodontycznego zęba przyczynowego wraz z antybiotykoterapią. Pozwala to na szybkie odbarczenie ogniska zapalnego i uzyskanie ulgi w bólu. Jeśli jednak leczenie kanałowe zęba nie będzie w pełni skuteczne, może wystąpić konieczność usunięcia zęba. Stopień zaawansowania stanu zapalnego istotnie wpływa na to, jak długo trwa zapalenie okostnej. Zwykle terapia zajmuje do 14 dni. Jaki antybiotyk zastosować na stan zapalny? Najczęściej przepisywany lek na zapalenie okostnej to klindamycyna. Znajduje swoje zastosowanie w terapii zakażenia stawów i kości, gdyż cechuje się dobrą penetracją do kości oraz szerokim spektrum działania bakteriostatycznego. Należy jednak pamiętać, że antybiotyk na zapalenie okostnej każdorazowo wybiera i przepisuje stomatolog. Nie ma możliwości zakupu antybiotyku bez recepty. Dodatkowo, nawet jeśli w domowej apteczce znajduje się antybiotyk, który pozostał po wcześniej stosowanej terapii, niewskazane jest przyjmowanie samodzielne tej grupy leków bez wyraźnych wskazań i zaleceń lekarskich. Dowiedz się, jakie są objawy ropy w dziąśle Czy leczenie domowe może być skuteczne? Stan zapalny okostnej wymaga bezwzględnie wizyty w gabinecie stomatologicznym, w celu ustalenia dokładnej przyczyny oraz zastosowania odpowiedniego leczenia. Domowe sposoby na zapalenie okostnej nie pozwolą na pozbycie się problemu. Pomogą jedynie przynieść doraźną ulgę w uśmierzaniu bólu. Sprawdzają się zatem leki przeciwbólowe ogólnodostępne bez recepty. Złagodzenie dolegliwości przynoszą również płukanki z rumianku lub szałwi. W utrzymaniu codziennej higieny skuteczny jest także płyn do płukania jamy ustnej z chlorheksydyną, czyli substancją o działaniu bakteriobójczym. Chlorheksydyna działa przeciwzapalnie, po zawierający ją preparat warto sięgnąć, oczekując na wizytę u stomatologa. Opuchliznę warg i policzków zmniejsza stosowanie zimnych okładów z żelowych kompresów. Specjalistyczne produkty z serii GUM® Paroex® pomagają zadbać o zdrowie dziąseł i przeciwdziałają stanom zapalnym Nieleczone zapalenie okostnej zęba – powikłania Zapalenie okostnej zęba to schorzenie, które nie może być bagatelizowane, gdyż grozi rozwojem powikłań. Może doprowadzić do powstania ropnia podokostnowego lub podśluzówkowego, który wymaga chirurgicznej ewakuacji treści. Toczący się stan zapalny bez właściwego leczenia będzie rozwijał się dalej, obejmując kolejne tkanki i narządy. Istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia zapalenia zatok, zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych czy zapalenia mięśnia z możliwych powikłań jest rozwój sepsy, czyli gwałtowne, uogólnionej reakcji organizmu na zakażenie, co stanowi bezpośrednie zagrożenie życia. Z uwagi na nieprzyjemne objawy oraz możliwe powikłania, zapalenie okostnej zęba bezwzględnie należy leczyć pod kontrolą stomatologa. Warto również przykładać wagę do skutecznych działań profilaktycznych, w tym do utrzymania prawidłowej higieny jamy ustnej i przeciwdziałania rozwojowi próchnicy, jako najczęstszej przyczynie zapalenia okostnej zęba. Należy zatem dbać o właściwą technikę mycia zębów oraz dobór odpowiednich akcesoriów. Ważna jest nie tylko szczoteczka do zębów z włosiem o odpowiedniej twardości, ale także pasta do zębów. Nie należy zapominać o konieczności czyszczenia przestrzeni międzyzębowych, do czego niezbędne są nici dentystyczne czy szczoteczki interdentalne. Prezentowane powyżej treści mają za zadanie szerzenie ogólnej wiedzy na temat zdrowia jamy ustnej i nie zastępują profesjonalnej opinii lub diagnozy lekarskiej. Zawsze w przypadku problemów zdrowotnych skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
2. Wskazania do stosowania. Wskazaniami do zastosowania leku Dalacin C są różnego typu ciężkie zakażenia wywołane przez bakterie beztlenowe i gram-dodatnie, takie jak na przykład: bakteryjne zapalenie wsierdzia. szkarlatryna, posocznica, zakażenia w obrębie jamy ustnej, zapalenie dolnych dróg oddechowych, zapalenie gardła.
